[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Proponuję wam na kilka najbliższych minut strategię uczenia się: po prostu usuńcie całe wewnętrzne doświadczenie.Uciszcie wszystkie wewnętrzne dialogi, ułóżcie się w wygodnej pozycji, abyście mogli o tym zapomnieć.Używając jedynie aparatu sensorycznego, starajcie się zauważyć, jakie związki zachodzą między pytaniami, które zadam tym trzem osobom, a niewerbalnymi odpowiedziami.Zwracajcie szczególną uwagę na ruchy gałek ocznych.Będzie towarzyszyć im wiele innych reakcji - ale o tym porozmawiamy nieco później.Trzem wybranym osobom zadam kilka pytań.Postarajcie się znaleźć na nie odpowiedź, ale jej nie werbalizujcie - zatrzymajcie ją dla siebie.Kiedy będziecie znali odpowiedź lub stwierdzicie, że nie potraficie jej udzielić - dajcie jakiś sygnał.W wielu krajach przejście przez jezdnię jest oznakowane światłami.Jaki kolor ma światło zapalające się - czerwony czy zielony? Kiedy szliście tutaj, ile świateł minęliście po drodze? Jaką barwę oczu ma twoja matka? Jakiego koloru dywany znajdują się w twoim mieszkaniu? (Frań patrzy przed siebie, Harvey - w górę na lewo, Susan - w górę na prawo, czasem przed siebie).Czy zauważyliście ruchy gałek ocznych tych osób? Czy wystąpiły jakieś regularne zmiany? W porządku.Oczywiście, każde z nich reaguje na kilka sposobów, jednakże postarajcie się dostrzec elementy wspólne w reakcjach na cały zestaw pytań.Zmienię teraz pytania, a wy spróbujcie uchwycić istotną różnicę w reakcjach.Pomyśl o swoim ulubionym utworze muzycznym.Jaka litera w alfabecie poprzedza R?.Czy potrafisz usłyszeć głos swojej matki? (Frań i Harvey po każdym pytaniu patrzą w dół na lewo, Susan - w dół na prawo).Pojawiła się istotna różnica pomiędzy tymi reakcjami a poprzednimi.Teraz znów zmienię pytania.Czy znasz uczucie, kiedy płyniesz, a woda wiruje wokół twego ciała?.Albo gdy zimą wychodzisz z ciepłego, przytulnego domu na dwór?.(po każdym pytaniu Frań i Harvey patrzą w dół na prawo, a Susan - w dół na lewo).Czy dostrzegacie związek pomiędzy rodzajem pytań a ruchami oczu? Co zaobserwowaliście, kiedy zadawałem pytanie?Mężczyzna:Zauważyłem, że Susan, zwłaszcza kiedy sobie coś wyobrażała, patrzyła w górę, apóźniej przed siebie.Istotnie.Skąd wiesz, że coś sobie wyobrażała? To twoje przypuszczenie.Na którez moich pytań reagowała w ten sposób? Mężczyzna:O kolor oczu.Gdy pytałeś o światła jakby wyobrażała sobie skrzyżowanie.A zatem moje pytania z założenia wymagały informacji wzrokowych.Większośćzauważonych przez was reakcji stanowiły ruchy gałek ocznych w górę.Czydostrzegliście jakieś preferencje, jeśli chodzi o kierunek?Kobieta:Susan patrzyła na prawo.Robiła tak, bo jest leworęczna.Uważasz, że Susan patrzyła na prawo, ponieważ jest mańkutem? Nie zawszepatrzy w tę stronę.Przyjrzyj się jej teraz.Susan, czy wiesz, jak wyglądałabyś z długimi, ognistorudymi włosami?.A jak prezentowałabyś się z brodą?.Czy wiesz, jak wyglądasz siedząc tu, na krześle?.(Oczy Susan przesuwają się w górę, na lewo).Jak poruszyły się teraz jej oczy? Prawą i lewą stronę określacie zgodnie z zajętym przez nią miejscem.Powiedziałaś, że odpowiadając na wizualnie ukierunkowane pytania, Susan patrzyła w górę na prawo.Tym razem otwierała oczy szerzej i spoglądała przez moment w lewo.Pytania, które właśnie zadałem, odbiegają zasadniczo od poprzednich.Czy potraficie powiedzieć, na czym polega różnica?Kobieta:Pierwsze pytania dotyczyły przeżyć, które Susan pamiętała.Następne tego, czegonie przeżyła, i w związku z tym musiała sobie pewne rzeczy wyobrazić.Doskonale.Pierwsza grupa obrazów to tak zwane wyobrażenia ejdetyczne lubzapamiętane.Druga - to wyobrażenia konstruowane.Susan nigdy nie widziałasiebie siedzącej tu na krześle, musiała zatem stworzyć taki obraz i zobaczyć, jakby towyglądało.Większość ludzi „normalnie zorientowanych", czyli praworęcznych, wykazuje reakcje przeciwstawne w stosunku do tych, które zaobserwowaliśmy na przykładzie Susan.Ona jest leworęczna i mechanizm docierania do informacji wzrokowych funkcjonuje u niej z lewej strony na prawą.Większość ludzi natomiast przy wyobrażeniach ejdetycznych spogląda w górę na lewo, a przy konstruowanych - w górę na prawo.Jednakże wiele osób praworęcznych, odpowiadając na pytania angażujące pamięć wzrokową, może spoglądać w górę na prawo.Barbara, która siedzi na widowni, spojrzała przed chwilą w górę na prawo, żeby sobie coś przypomnieć.Czy pamiętasz, co widziałaś?Barbara:-Nie.- Czy pamiętasz dom, w którym mieszkałaś jako dziecko? Barbara:-Tak.Znowu spojrzała w górę na prawo.Wymień jakąś rzecz, którą zobaczyłaś.Barbara:Widziałam salon [ Pobierz całość w formacie PDF ]

© 2009 Każdy czyn dokonany w gniewie jest skazany na klęskę - Ceske - Sjezdovky .cz. Design downloaded from free website templates