Dimitri.Verhulst.Problemski.Hot

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Een klein, donkergroen woordenboekje Russisch-Frans en FransRussisch helpt de linguïstische kloof te overbruggen.De enige die erin slaagt de robot in Igor uit te schakelen is Anna.Een Russische.Een stoot van een wijf met een Adidas-trainingsplunje om haar geweldig lijf.Toen ze hier haar eerste uren kazerneerde vroeg ik haar of ze Engels sprak.Ze zei: 'Yes, e liddel bitch', en ik geloof niet dat ze ongelijk had.Als ze drie 'negatieven' krijgt, en dat zit er dik in, zal ze spoorloos verdwijnen uit de nomenclatuur.Met haar hoge hakken en haar keur-vlees bedekkend met een bontmantel zal ze vuur klakken in dikke papzakken met poen.Ze zal toch iets moeten doen voor haar boterham.En de juiste troeven heeft ze, wat belet haar? In afwachting en ter oefening pijpt ze blok 4 voor een kleine tien sigaretten.De eerste daarvan rookt ze onmiddellijk na haar mondspoeling, om de smerige smaak weg te krijgen.Zijn dag vangt Igor aan boven zijn lesboeken Frans.Zeer toegewijd studeert hij deze voor zijn doen veel te salonfähige taal, drie uur aan een stuk, zonder pauze, zijn leven hangt er tenslotte van af.De sukkel moet voor het Vreemdelingenlegioen een taaltest afleggen, haha.Om zich te ontspannen legt hij na zijn taaloefeningen een kaartje.Solitaire.Ondertussen wordt het middag en glijdt er weer een halfuur voorbij terwijl hij op een boterham kauwt.We maken er een sport van zo lang mogelijk het eten in onze mond te houden, dat geeft ons het gevoel een bezigheid te hebben.Na de lunch leest Igor hetMZ, een Russische zondagskrant.Het MZ is een droom van een gazet, ik ben jaloers dat hiervan geen equivalent in mijn moedertaal bestaat.Er staan veel foto's in (lelijke, maar die zijn vaak het interessantst), reclame voor dranken die zo sterk zijn dat je er de zwaarste miserie van vergeet, en denkspelletjes die dermate moeilijk zijn dat het nieuwe MZ waarschijnlijk weer aan de receptie ligt nog voor je de puzzels uit de vorige hebt opgelost.Een schaakrubriek, een denkoefening met dominostenen en een paginagroot kruiswoordraadsel met ingebouwde rebussen, palindromen, kreeftdichten en andere taalacrobatiek.De moppenrubriek slaat Igor over.En op de laatste twee pagina's staat poedelbloot vrouwvlees.Hete teven, getatoeëerde dellen met plaats voor velen tussen hun benen.Eens hij voldoende woorden heeft ingevuld gaat Igor op z'n bed liggen en bestudeert hij aandachtig het plafond.Dit houdt hij vol tot zes uur.'s Avonds gaat hij boksen.Er is een club in een naburig gehucht die hem gratis training aanbiedt, en ik zou niet graag een boksende jongen uit dat gehucht zijn als ze Igor tegenover mij in de ring plaatsen.Die kerel zit een ganse dag zijn woede op te kroppen, het moet verdomme zeer doen als dat er allemaal uit komt.Hij vindt het Belgische niveau dan ook maar niets, hij heeft alleen nog maar tegen trutten mogen kampen.Maar hij houdt het in zijn achterhoofd dat hij eventueel via het boksmilieu de juiste papieren krijgt, topsporters verwerven nu eenmaal makkelijker een nationaliteit.Sportieve vluchtelingen scoren hier beter dan politieke.Hij stinkt als hij weer op de kamer is.Zijn zweet is van een andere orde, er zit angst in.Z'n avondeten is koud, emotieloos speelt hij het goedje in z'n klos.Ik geloof dat het kippenvlees voorstelt.Kippenvlees en brood met boterhammen.En kraantjeswater.En als hij dan het stapelbed beklimt neemt hij de laatste twee pagina's van het MZ mee.Mij kan het niet schelen, ik hoor met plezier de beddenlatten boven mijn kop kraken en ben tevreden dat hij zichzelf ligt af te matten.Elke avond opnieuw wacht ik tot zijn krantje niet meer ritselt, zijn ademhaling weer regelmatig wordt, en hij de slaap der slapen slaapt.Dan pas, en niet eerder, durf ik mijn ogen dichtdoen en met een camera door mijn dromen te lopen.Kleurenfilmpje.Geen enkel geluk ontslaat de mens van zijn verdrietIedere liefdesgeschiedenis die naam waardig eindigt met een zelfmoord, en het is dat gegeven waar mijn hersenen het druk mee hebben wanneer Lídia haar indrukwekkende één meter en tweeënzestig centimeter bij mij onder de lakens stopt.Wanneer zij zich zomaar tegen mij aan kan komen vlijen betekent dat vooral dat ik vergeten ben de deur op slot te doen, iets waar de paranoïde Igor absoluut niet tegen kan.Ik hoef ook niet te weten hoe hij zou reageren als hij wist dat Lídia nu naast me ligt, en wie kan mij garanderen dat zij, of ik, of de vering van dit aftandse ziekenhuisbed, zo dadelijk geen geluiden produceert die doordringen tot de peilloze diepten van zijn slaap.Ik leg een, sst, manende vinger op de accolades van haar lippen, en ze stopt hem in haar mond.Het is het eerste van mijn lichaam sinds lang dat in een vochtige holte van een ander dringt, en omdat ik daarmee ineens besef hoe eenzaam ik ben, word ik nog eenzamer.Nu zou ik wenen als ik dat nog kon.Dan legt ook zij een vinger op mijn mond.Wij zullen zwijgen.Zwijgen is wat wij zullen.Lídia is een ama, de afkorting die op het ministerie gebruikt wordt voor een alleenstaande minderjarige asielzoeker, zodat ze er nóg minder letters aan hoeven te verspillen.Zij is de vijftiende jongere reeds in dit gebouw die de odyssee zonder familie of verwanten ondernam.Alleen aan de verten zijn wij verwant, en tot de verten zijn wij levenslang veroordeeld, zij zowel als ik, de jongere zowel als de oudere, maar een kind dat niet in kudde trekt wordt te oud voor z'n leeftijd.Soms merk ik in de refter een nieuw triestig gezicht op, weer iemand die uit een vrachtwagen werd gevist, weer iemand die zijn eerste indrukken van dit land opdeed aan een parking naast de autosnelweg, en met de dag doet de aanblik van de massale aanvoer mislukkelingen mij minder.En minder.En minder.Tot niets meer.Maar de aankomst van Lídia herinner ik mij.Ik bekeek haar aankomst en wist dat ik het mij zou blijven herinneren, dat kijken was het [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Pokrewne