[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.] Śpiewali i mówili: „Jutro Święta Anna nasza!”.Jednalt stało się inaczej.Niemieckie Freikorpsy i oddziały patriotyczne ubiegły Polaków, przypuszczając atak na zajmowane przez nich pozycje.Wokół naszego domu i na naszych polach rozgorzała prawdziwa bitwa; niektórzy byli ciężko ranni, były nawet ofiary śmiertelne! Po zakończeniu bitwy podzielono nas, dzieci i dorosłych, na grupki, by przeczesać porośnięte już wtedy wysokim zbożem pola w poszukiwaniu ciał poległych.Wciąż przed oczami mam martwego Polaka.Znalazłem go w łanie zboża nieopodal naszego domu.Miał jakieś dwadzieścia lat, piękne, kasztanowe włosy i szlachetne rysy.Leżał twarzą do ziemi.Znalazłem przy nim papiery, z których wynikało, że nazywał się Urban Dusza.W lewej kieszeni marynarki miał trzy ugotowane na twardo jajka — może była to jego dzienna racja żyw-: ilościowa!i Edmund Vincent Moschko, Unvergessene Heimat.Annaberg O/Si [Oberschlesien], Augsburg 1975, s.15—16.Społeczeństwo niemieckie jednomyślnie potępiło polskie nabytki terytorialne.Obszar o łącznej powierzchni ponad 40 000 kilometrów kwadratowych, na którym żyły trzy miliony Niemców, został odstąpiony Polsce.Natomiast dla Polaków możliwie najhojniejsze wytyczenie i granic stanowiło ważny czynnik bezpieczeństwa.W przeszłości Rzeczpospolita miała złe doświadczenia w relacjach ze swoimi silnymi sąsiadami.Położenie między Rosją a Rzeszą Niemiecką także tym razem stało się powodem do obaw i było decydującym czynnikiem, który określał jej ; politykę zagraniczną.W latach 1919-1921 Polska prowadziła na wscho-.dzie wojnę o granice z tworzącą się właśnie Rosją Sowiecką.Rozstrzygnął ją w ostatnim momencie na korzyść Pol siei dowódca oddziałów polskich i późniejszy szef państwa marszałek Józef Piłsudski.Decydująca | bitwa, stoczona wówczas pod Warszawą, była odtąd określana jako „cudnad Wisłą”.Po zakończeniu wojny z Rosją Sowiecką wschodnia granicakraju przebiegała 150 kilometrów dalej na wschód niż ustalona prowizorycznie w 1919 roku linia Curzona, która swoją nazwę zawdzięczała brytyjskiemu ministrowi spraw zagranicznych.Nowa granica polsko-sowiecka była solą w oku politycznych decydentów w Moskwie.W 1922 roku dylemat Polski i rewizjonistyczne roszczenia terytorialne Niemiec jasno sformułował ówczesny szef sztabu Reichswehry generał Hans von Seeckt.Z dalekowzrocznością profety stwierdził wówczas w swym rozgoryczeniu: „Istnienie Polski jest nie do zniesienia, nie do pogodzenia z sytuacją życiową Niemiec.Polska musi zniknąć i zniknie dzięki własnej słabości i dzięki Rosji — i z naszą pomocą”.Dwa narody pod broniąOkreślający powojenny los Niemiec traktat wersalski przewidywał redukcję niemieckiej armii do 100 000 żołnierzy.Ponieważw 1919 roku w szeregach Reichswehry wciąż pozostawało bądź co bądź 425 000 ludzi, niemieckie siły zbrojne musiały drastycznie zmniejszyć swoją liczebność.To wymuszone z zewnątrz rozbrojenie, a także straty terytorialne na rzecz Polski oraz uciążliwe reparacje wojenne przyczyniły się do powstania ogólnonarodowego konsensusu w kwestii odrzucenia powojennego ładu, postrzeganego powszechnie — niezależnie od realnie istniejących podziałów politycznych — jako niesprawiedliwy.Wśród oficerów Reichswehry, na których odcisnęły się piętnem doświadczenia wyniesione z I wojny światowej i którzy przeżyli koszmarny okres chaosu spowodowany klęską wojenną, rewolucją i walkami o granice, zrodziła się tęsknota za ideałem wspólnoty zbrojnej - „narodu pod bronią”.Sądzili, że tylko remilitaryzacja umożliwi mobilizację całego społeczeństwa do walki przeciwko wrogom wewnętrznym i zewnętrznym w każdej chwili.Za takich wrogów uchodzili przede wszystkim socjaliści, Żydzi, Słowianie, jak również członkowiepolskich oddziałów powstańczych, których określano mianem „insur-gentów” lub „partyzantów”.Mimo to w okresie republikańskim przekształcenie narodu we wspólnotę zbrojną było wciąż raczej kwestią marzeń niż faktem.Odnośne plany nie wyszły wówczas poza fazę wstępną.A działo się tale, ponieważ rządowi Republiki Weimarskiej zależało na uzdrowieniu sytuacji w kraju przy jednoczesnym poszanowaniu zasad określających pokojowy ład powojenny, który został ustanowiony w 1919 roku
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
© 2009 Każdy czyn dokonany w gniewie jest skazany na klęskę - Ceske - Sjezdovky .cz. Design downloaded from free website templates