[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Jej autor żył w czasach, gdy parni^ o dawniejszych cudach i łaskach otrzymanych za wstawiennictwem Błogosławionego była jeszcze świeża.Tak więc autor opiera się nie tylko na źródłach pisanych ale i na tradycji ustnej.Po drugie, książka stanowi pełniejsze kompendium wiedzy o Izajaszu Bonerze.Wartość tego dzieła uznał zarówno wiek XVIII, jak i bardziej krytyczne stulecie XIX, kiedy to staraniem ks.Augustyna Sutora wydane zostało za zgodą zwierzchności duchownej w roku 1885.Tym wydaniem jako dostępnym powszechnie będę się posługiwał w dalszym ciągu artykułu.Jest ono wiernym przedrukiem z 1670 r.Nie brak mu usterek i przejaskrawień, było jednak pisane w czasach, gdy naukowa krytyka historyczna znajdowała się w zalążku.Na dobro Dryackiego należy wszakże zapisać, że me był łatwowierny i starał się krytycznie analizować zebrane informacje.W pracy swej wykazuje ks.Dryacki duże oczytanie w literaturze przedmiotu cytując autorów, którzy o Izajaszu bądź pisali, bądź też tylko wzmiankowali.Następnie znajdujemy przedruk pracy łacińskiej Marcina Baroniusza z r.1610, a także pracę A.Kulsiusa, doktora św.teologii i przeora konwentu olkuskiego, opublikowaną po łacinie również w roku 1610.W końcu autor wspomina o różnych wzmiankach o Izajaszu w kalendarzach i wymienia dzieła zagraniczne, m.in.T.Ilerrery, historyka zakonu Augustianów, F.Elsiusa, J.Bollandusa i in.Do zasadniczej pracy Dryackiego ks.Sutor dołączył następujące dodatki: Gmb bł.Izajasza Bonera (wyjątek ze zbioru Wiadomości o Krakotoie J.Mączyńskie-go.osobna paginacja s.1—13) i Izajasz Boner.Szkic biograficzny, przedruk z.Przyjaciela Domowego” z 28 listopada 1865 r.(s.14—19).Stwierdza Dryacki, że autorzy podają różne daty życia Izajasza.Jedni dają mu 41 lat życia, inni natomiast 91.I dlatego próbuje sam krytycznie sprawę przeanalizować.Rozpatruje więc sprawę rodu Bonerów i herbu Lilie (który stanowił temat późniejszych rozważań autorów0 Izajaszu piszących).Przy sposobności wspomina wiele o zakonie OO.Augustianów dysponując dokumentami, które później uległy zagładzie.W następnej części swej pracy Dryacki opisuje dokładniej życie1 działalność Błogosławionego.Zapoczątkowuje ją rozdział „O narodzeniu”, w którym autor przyjmuje datę urodzenia na rok 1380.Data owa, zresztą błędna, pokutowała w opracowaniach naukowych aż do lat trzydziestych naszego stulecia, dopóki wspomniany już ks.G.Uth nie sprostował jej ostatecznie.Opierając się na tej.błędnej dacie ks.Dryacki uznał, że lata nauki Izajasza Bonera przypadały na początek XV w., a tytuł bakalarski na uczelni krakowskiej miał uzyskać w r.1406, „Jako metryka artificae facultatis tamże pokazuję”.Dzisiaj wiemy, że owa metryka wskazuje na innego Izajasza, a nie Błogosławionego.Przyjęcie habitu — jak kontynuuje XVII-wieczny autor — miało nastąpić w r.1394.Omawia dalej o.Dryacki sprawy nowicjatu Bonera, a naft%pB$@ chodzi do analizy cech jego charakteru podkreślane prwner* należy wymienić:M.Bnroniusz, Życie 1 cuda błogosławionego Izajasza, Kraków 1610.M.Baroniusz, Vita, gęsta et miracula Beati Poloni., Kraków 1620.A.Kulsius, Vit» et miracula Beati Isaiae, Kraków (1620*).F.Dryacki, Żywot pobożny sługi Bożego BI.Izajasza Bonera, Puma Iw Doktora., Kraków 1689.A.Sutor.Grób bł.Izajasza Bonera (wyjątek ze zbioru „Wiadomości o Krakowie” J.Mączyfiskiego).A.Sutor, Izajasz Boner, Szkic biograficzny., 1865.A.Sutor, Dowody oddawania czci., Kraków 1891.T.Glemma, Boner Izajasz, w: Polski Słownik Biograficzny, t.2.Kmitów 1936, s.296 i n.B.Przybyszewski, Izajasz Boner, w.Hagiografia Polska, t.1, Poznań — Warszawa — Lublin 1971, s.414—128.B.Przybyszewski, Na pięćsetną rocznicę śmierci Błog.Izajasza Bonera.Au-gustianina i Profesora Teologii na Uniwersytecie Krakowskim, w NotificaUones e Curia Metropolitana Cracoviensi 1911 nr 7—9, s.232—236.J.Kuś, Bł.Izajasz z Krakowa (1399—1471), w: „Nasza Praeszloifc”, t- 38.1972, s.35—54.1Zestawienie druków podaje Estreicher w swojej Bibliografii polskiej.2Przypuszczenie co do autorstwa i roku wydania podaje Estreicher XIII s.261.3O ks.Augustynie Sutorze, por.: Uth, Szkic historyczno-bioęjraficzny, s.215 nn.4Wg Estreichera.Zestawienie \j/zmianek o dziełach ogólniejszych podaje S u-t o r, Dowody oddawania czci, jednakże nie uwzględnia w pełni druków podanych przez Estreichera.Być może, pragnął ominąć panegiryki, których było w XVIII w.dość sporo.5B.J.akc.151/54.Wśród rękopisów z XV w.przechowywanych w Bibliotece Jagiellońskiej (przejętych z biblioteki krakowskich Auguśtianów w r.1954) znajduje się dzieło Alberta z Padwy pt.Quadragesimale, własność Izajasza Bonera.« Archiwum Kurii Metr.w Krakowie, Acta ofjicialia 5, k.44, 77 i in.; Blbl.PAN w Krakowie rkps 1676, k.186, v., 205 v., 207 v., 209 v.6Tamże, s.234.7u Fragment tan pt.„Grób błogosławionego Izajasza Bonera” zamieścił Sutor w wydaniu dzieła ks.F [ Pobierz całość w formacie PDF ]

© 2009 Każdy czyn dokonany w gniewie jest skazany na klęskę - Ceske - Sjezdovky .cz. Design downloaded from free website templates