Pokrewne

Start
Anthony, Mark Die letzte Rune Die sterbende Stadt
Bayer, Thommie Heimweh nach dem Ort, an dem ic
Anastasia Vitsky Desire in Any Language [Blushin
Benjamin Wallace Tortugas Rising (epub)
Destined
[heft] Perry Rhodan 1070 Gefangene der Materie
[heft] Perry Rhodan 1028 Der einsame Gefangene
Carolyn Brown Hidden Secrets (epub)
Anne Leigh Fight or Fall (epub)
Bellin, Eva Der Tote im Grandhotel

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Ta wiara nie stałaby się tak łatwo udziałem wszystkich, gdyby nie znalazła potwierdzenia w kazaniach Jezusa54.Złudzeniu uległo te; całe wczesne chrześcijaństwo (…) uważano bowiem, że powtórne przyjście Pana nastąpi niebawem, a świadczą o tym oczekiwaniu nie tylko pewne fragmenty listów świętego Pawła, świętych Piotra i Jakuba, oraz Apokalipsy, lecz również piśmiennictwo ojców apostolskich, a także wczesnych chrześcijan.Arcybiskup Conrad Gróber55 Uczniowie Jezusa spodziewali się niewątpliwie faktycznego końca świata zbieżnego w czasie z jego śmiercią.A że to nie nastąpiło, mesjanistyczny ruch Jezusa przeżył wielkie rozczarowanie- nie przeminęły ludzka rozpacz, zniechęcenie, śmieszność.H.J.Schoeps56 Tamci ludzie nie doczekali się tego, na co liczyli – musimy to przyznać bez zastrzeżeń.Teolog Harnack51Nieobecność Jezusa i dalszy postęp historii przysporzyły pewno przywódcom chrześcijan w czasach apostolskich i tuż po nich wielkich trudności, chociaż ze zrozumiałych względów zachowały się o tym tylko nieliczne relacje58.Sytuacja była tym trudniejsza, iż oczekiwanie paruzji stanowiło istotny i być może nawet najważniejszy element chrześcijańskich nadziei.Nie ma już żadnych wątpliwości co do tego, że ludzie z najdawniejszego otoczenia Jezusa, przeżyli dni, które nastąpiły po jego śmierci w gorączce i napięciu, oczekując jego rychłego powrotu oraz końca świata59.Owa nadzieja na szybki powrót Jezusa była powszechna jeszcze w drugiej połowie II wieku.Potwierdzają to wszystkie dokumenty wczesnochrześcijańskie w obrębie Nowego Testamentu i poza nim.Apokalipsa prorokuje kilkakrotnie: „(…) chwila jest bliska"; „Oto przyjdę niebawem, a moja zapłata jest ze Mną, by tak każdemu odpłacić, jaka jest jego praca"; „A Duch i Oblubienica mówią: «Przyjdź!» A kto słyszy, niech powie: «Przyjdź!»"; „Mówi Ten, który o tym świadczy: «Zaiste, przyjdę niebawem».Amen.Przyjdź, Panie Jezu!"60 Biskup Antiochii, Ignacy (zmarły za rządów Trajana – 98-117), też oświadcza z całkowitą pewnością, że nadszedł czas końca61.Bardzo podobnie konstatuje pierwszy list świętego Jana: „Dzieci, jest już ostatnia godzina, i tak, jak słyszeliście, Antychryst nadchodzi, bo oto teraz właśnie pojawiło się wielu antychrystów; stąd poznajemy, że jest już ostatnia godzina"62.„Miejmy się na baczności w tych ostatnich dniach!" – ostrzega list Barnaby.„Bliski jest dzień, gdy zło i wszystko inne zniknie.Bliski jest Pan, który nam odpłaci"63.„Wszystkich zaś koniec jest bliski" – oznajmia pierwszy list świętego Piotra64.„Jeszcze bowiem za krótką, za bardzo krótką chwilę przyjdzie Ten, który ma nadejść, i nie spóźni się" – zapowiada za Pismem list do Hebrajczyków i kilkakrotnie podkreśla, że Jezus głosił swoją ewangelię „w tych ostatnich dniach", „na końcu wieków"65.I Piotr mówi w Dziejach Apostolskich, że sławny cud wylania ducha zdarzył się „w ostatnich dniach"66.„Trwajcie więc cierpliwie, bracia, aż do przyjścia Pana" – apeluje list świętego Jakuba.„Oto sędzia stoi przed drzwiami"67.W Didache chrześcijanie modlą się: „Niech będzie łaska i niechaj sczeźnie ten świat (…) Marana tha"68.Marana tha – „przyjdź, nasz Panie" – to był modlitewny apel pierwszych chrześcijan.Niezmordowanie patrzeli w niebo, w którego chmurach spodziewali się ujrzeć Jezusa w ludzkiej postaci.Jeden z biskupów Pontu zapowiedział Sąd Ostateczny w ciągu roku, po czym członkowie jego gminy pozbyli się majątku i, modląc się, przez wiele tygodni oczekiwali końca świata.Zakłopotanie biskupa było pewno niemałe, bo wzmocnił przepowiednię słowami: „Jeśli to nie nastąpi, tak jak powiedziałem, to nie wierzcie odtąd również Pismu i niech każdy robi, co chce".W Syrii pewien biskup wyruszył z wiernymi, pośród których były też dzieci, naprzeciw przybywającemu już Panu na pustynię, gdzie w ostatniej chwili wszystkich tych ludzi uratowała przed śmiercią głodową… pogańska policja69.Dlaczego Chrystus nie przyszedł? Dlaczego nie nastąpiła owa tak wspaniale rysująca się przyszłość? W wielu dokumentach wciąż na nowo namawia się wiernych do cierpliwości, rozprasza się wątpliwości, łagodzi spory, walczy się z drwinami i skutkami zawiedzionych nadziei70.Ciągle powtarza się tę obietnicę: koniec jest bliski, wkrótce nadejdzie Pan! Goethe odniósł się do tej wiary ironicznie we fragmencie o Żydzie Wiecznym Tułaczu: Kapłani rozgłaszali nowinę: Nasz czas już mija, już przeminął, Nawróć się, grzeszne plemię.Na to Żyd: Ja się tego nie obawiam, O dniu sądu słyszę od tak dawna…Gdy kryzys się zaostrzał, gdy pojawiało się coraz więcej wątpliwości i narastało niezadowolenie chrześcijan, gdy byli oni już znużeni kościelnymi opowiastkami i mawiali: „To słyszeliśmy, kiedy żyli jeszcze nasi ojcowie, i zestarzeliśmy się, a nic z tego wszystkiego się nie wydarzyło"71, albo: „Dlaczego on się nie pojawia, tak jak zapowiedziano? Odkąd nasi ojcowie odeszli do wieczności, wszystko przecież pozostaje takie, jakim było od początku świata"72, wówczas powstający Kościół katolicki wyjaśnił brak paruzji powiedzeniem psalmisty, iż dla Pana tysiąc lat jest jak jeden dzień73, powiedzeniem dziś jeszcze przytaczanym gwoli pocieszenia wierzących.Głoszono nawet, że cały czas od stworzenia do końca świata oznacza dla Boga jeden dzień i że za pozorną opieszałością Pana kryje się po prostu cierpliwość74.To, co mówiono o apostole Janie – iż nie umrze, lecz za życia doświadczy paruzji – sprostowano po jego śmierci wyjaśnieniem, że Jezus nie powiedział, iż Jan nie umrze, a tylko: „Jeśli ja chcę, aby pozostał, aż przyjdę (…)"75.Nie była to nowa metoda.Już esseńczycy, którzy też żyli oczekiwaniem bliskiego końca, tłumaczyli zwłokę tym, że „tajemnice Boże są cudowne", „że koniec się odwleka, a więc jest jeszcze trochę czasu na spełnienie się tego wszystkiego, co przepowiadali prorocy… Chociaż koniec się odwleka, czekaj nań, bo niechybnie nastąpi"76.I podobnie jak chrześcijanom, objaśniano esseńczykom to opóźnienie, wskazując na straszliwe a nieuchronne fazy poprzedzające, takie jak „panowanie Beliala" albo „koniec niegodziwości"77.Rabini mówili później o „boleściach czasu Mesjasza".Im gorzej, tym bliższa ta radosna chwila.Około roku 150 najwybitniejszy apologeta II wieku, Justyn, przestrzega Żydów: „Zostało wam mało czasu na dołączenie do nas; gdy Chrystus powróci, wasza skrucha i wasz płacz nie będą miały żadnej wartości"78 [ Pobierz całość w formacie PDF ]