[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.'Mag ik dat gevoelen tot het mijne maken, mrs.Wright?'Na zich ervan overtuigd te hebben dat de gang verlaten was, verliet ze de kamer.Hoewel het hem moeite kostte, deed hij geen poging haar tegen te houden.Pas toen de deur achter haar was gesloten en hij weer alleen was, gaf hij uiting aan zijn gevoelens door zachtjes te fluiten, waarna hij in de stoel ging zitten die zij zojuist had verlaten, om zich een glas wijn in te schenken.Hij kon zich dat veroorloven, vond hij.Het feit in aanmerking genomen dat Stella Wright zomaar de kamer was komen binnenvallen, had hij zich keurig gedragen.Nu ze verdwenen was, kon hij niet twijfelen aan de zuiverheid van haar motieven; tegelijkertijd kon hij de overtuiging niet van zich afzetten dat die rode lippen voor hém zouden zijn, als hij een aanbod accepteerde, dat nog werd opengehouden.Natuurlijk was het verstandig geweest van hem dit aanbod van de hand te wijzen; hij had tijd nodig erover na te denken.Hij schonk zijn glas nogmaals vol.Straks zou hij aan zijn reis beginnen.Het was goed hier nog even te blijven terwijl hij het doel van zijn reis overwoog.Het was een feit dat hij vanavond een kans om Fanning een afstraffing te geven, had gemist.Een verfijndere wraak wachtte hem aan de Mississippi.6Toen hij later in draf door de buitenwijken van Pensacola reed, zag hij licht door de blinden van Chris Martins pakhuis en bijna had hij zijn paard ingehouden.Toen hij zich echter herinnerde wat Chris gezegd had over McGillivray sloeg hij een zanderig pad in, dat naar het pijnbomenbos voerde waar Indianen van bevriende stammen uit het noorden generaties lang hun kamp hadden opgeslagen.De koning van de Creeks, zoals MacGillivray vaak genoemd werd, mocht dan een kolonelsrang in het Britse leger bekleden, hij kampeerde met zijn mensen en John dat hij hem vanavond daar zou vinden.Het was vroeg en voor de hutten van palmbladeren, die in een halve cirkel op verhogingen waren opgebouwd rondom het raadsplein brandden vuren.In het gebied van de Golfkust gaven de Indianen de voorkeur aan deze luchtige slaapgelegenheden boven de benauwde woningen in de stad.Het leek volkomen normaal McGillivray daar op de ereplaats te zien zitten.Het hoofd van de Creeks hief zijn hand op in het traditionele vredesgebaar.Zijn kleding had rechtstreeks uit Londen afkomstig kunnen zijn.Het was echt iets voor McGillivray om daar zo te zitten en zijn onderdanen een bescheiden blik te gunnen op de schittering van de wereld der blanken.'Welkom, dokter Powers.Ik verwachtte u.'John beklom het platform en ging tegenover zijn gastheer zitten.Met een buiging accepteerde hij eenzelfde exemplaar als de monsterpijp die McGillivray rookte.Terwijl hij de kop met Havannatabak vulde, stak hij die aan uit een pot met gloeiende kolen, die tussen hen in stond en nam een paar trekken.Dit was eveneens een deel van het ritueel wanneer men het kamp bezocht, al was het bezoek niet officieel.'Hebt u Charley onderweg ontmoet?'John glimlachte.Charley Ematha was de tolk en vertrouwensman van de koning der Creeks, wanneer McGillivray het nodig oordeelde contact op te nemen met de Seminoles.Hier in Pensacola was het Charley's voornaamste taak de dappere strijders in het oog te houden, die een te grote voorkeur vertoonden voor het illegale vuurwater, dat aan de achterdeur van de Royal George verkocht werd of in de winkel van Chris Martin.Dank zij zijn eigen training had John Charley's schaduw al ontdekt vanaf het moment, dat hij uit het fort was vertrokken.'Heb ik een boodschap gemist, sir?''Geen sprake van! Wanneer u hier vrijwillig naar toe zou komen, had Charley opdracht u enkel te volgen.Zou echter blijken, dat u van plan was Pensacola te verlaten zonder mij op te zoeken, dat moest hij u verzoeken dat te doen.'John knikte boven de rook uit.Als blanken onder elkaar had McGillivray een onderhoud kunnen vragen met een Brits officier, die juist veroordeeld was wegens diefstal.Als hoofd van het volk der Creeks was het waardiger te wachten, in de hoop dat deze officier vrijwillig zijn opwachting zou komen maken.John was nu dankbaar voor de ingeving die hem ertoe had gebracht naar het kamp te gaan.Hij was niet in de stemming voor de overreding van Charley Ematha's mes.'Ik heb met kolonel Montfort gedineerd,' zei McGillivray.'Er kwamen kwesties ter sprake, waaronder de kans om een aanval van gouverneur de Galvez op Pensacola te overleven.' 'Verwacht u een aanval ?''Het verbaast me dat die is uitgebleven.Als u mijn mening vraagt, dokter, hebt u het Britse leger juist op tijd verlaten.We hebben ook nog gesproken over de behandeling van uw zaak voor de krijgsraad,' zei McGillivray.'U hebt waarschijnlijk wel gehoord, dat ik voor uw vrijspraak gestemd hebt.' 'Ik hoopte dat u dat doen zou, sir.''Ik kan eraan toevoegen dat de uitslag zes tegen één was.De Engelsen zijn een volk dat erg aan elkaar gehecht is.Als Schot kan ik hen wel begrijpen.Vandaag hadden ze een zondebok nodig en die hebben ze gevonden.''Gelooft u dat Innes schuldig was?''Natuurlijk was hij schuldig,' zei McGillivray rustig.'En ik ben er zeker van dat Fanning hem het vel over de oren heeft gehaald.Maar u zult dat nooit kunnen bewijzen.''Zou u het in mijn plaats vergeten?''Ik zou Fannings hart uit zijn lichaam hebben gesneden en het hebben geroosterd.''Ik ben nu op weg naar Mobile,' zei John
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
© 2009 Każdy czyn dokonany w gniewie jest skazany na klęskę - Ceske - Sjezdovky .cz. Design downloaded from free website templates