Pokrewne

Start
Donna Andrews [Meg Langslow 1 The Good, the Bad
checkmated harris meg
Cabot Meg Porzuceni 01 Porzuceni
Cabot Meg Pamietnik ksieznicz Ksiezniczka na rozowo
Cabot, Meg Allie 03 Allie setzt sich durch
Cabot, Meg Allie 01 Vorhang auf fuer Allie
Cabot, Meg Prinzessin Mia 10 Dein Herzensprinz, Prinzessin!
Bjornson Bjornstjerne Martinius Dziewcze ze slonecznego wzgorza
Cabot, Meg Susannah 05 Auch Geister koennen sich verli
Blekit Szafiru Trylogia Czasu Gier Kerstin

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Szok, jaki przeżyła, kiedy ptak na nią wrzasnął, wcale nie zrobił jej dobrze.- Przepraszam - powiedziała kobieta z długimi białymi włosami.- Proszę nie zwracać na niego uwagi.Musi przyzwyczaić się do obcych.- Spojrzała na mnie.- A więc, to pewnie Samantha? Ja jestem Susan.W starszych klasach podstawówki Catherine i ja przeszłyśmy taki etap, kiedy czytałyśmy wyłącznie książki fantasy.Pochłaniałyśmy je niczym m&m'sy, całymi garściami: Tolkiena i Ursulę Le Guin, Susan Cooper i Lloyda Alexandra.Moim zdaniem, Susan Boone wyglądała zupełnie jak królowa elfów (niemal w każdej książce fantasy jest jakaś królowa elfów), Była jeszcze niższa ode mnie i miała na sobie dziwną lnianą szatę w odcieniach błękitu i zieleni.Ale to te długie białe włosy (sięgały jej do pasa!) i jasnobłękitne oczy spoglądające z pooranej zmarszczkami i nieumalowanej twarzy zrobiły na mnie największe wrażenie.Kąciki ust miała zawsze leciutko uniesione, jak przystało na elfa, nawet kiedy nie było się do czego uśmiechać.Dawno temu, kiedy Catherine i ja miałyśmy zwyczaj pukać do tylnych ścian szaf w nadziei, że przeniesiemy się do krainy pełnej faunów i hobbitów, spotkanie z kimś takim jak Susan Boone byłoby niezwykłym przeżyciem.Teraz wydawało mi się tylko trochę dziwne.Uścisnęłam jej dłoń.Miała suchą i szorstką skórę.- Proszę mówić do mnie Sam - powiedziałam.Byłam pod wrażeniem uścisku ręki Susan Boone.Wcale nie miała elfiej rączki; ta kobieta bez problemu potrafiłaby utrzymać Maneta na smyczy.- Witaj, Sam - powiedziała Susan Boone.A potem puściła moją dłoń i zwróciła się do Theresy: - A to na pewno pani Madison.Miło mi panią poznać.Theresa już odsapnęła.Wstała i pokręciła głową, tłumacząc, że jest gospodynią pani Madison, ma na imię Theresa, i że wróci po mnie o wpół do szóstej.Gdy wyszła, Susan Boone wzięła mnie za ramiona i popchnęła w stronę jednej z poplamionych farbą ławek, które nie miały oparć, tylko na jednym końcu wysoki pulpit.O pulpit oparty był duży blok rysunkowy.- Moi drodzy - powiedziała Susan Boone, sadzając mnie na ławce.- To jest Sam, Sam, oto.A wtedy, zupełnie jak krasnale zza wielkich muchomorów, wychynęła reszta uczniów.Wystawili głowy zza wielkich bloków rysunkowych, żeby na mnie popatrzeć.-.Lynn, Gertie, John, Jeffrey i David - wyliczyła Susan Boone, wskazując dłonią każdą osobę.Głowy zniknęły po sekundzie, bo wszyscy wrócili do bazgrania w swoich blokach.Lynn, chuda kobieta po trzydziestce, Gertie, pulchna pani w średnim wieku, John, Starszawy facet z aparatem słuchowym, Jeffrey, młody Afroamerykanin, i David, który miał na sobie koszulkę z logo Save Ferris, poświęcili mi zaledwie jedno przelotne spojrzenie.Ponieważ Save Ferris to jedna z moich ulubionych kapel, pomyślałam sobie, że przynajmniej będę tu miała z kim pogadać.Ale wtedy przyjrzałam się Davidowi dokładniej i zdałam sobie sprawę, że szanse na jakąkolwiek pogawędkę są raczej marne.To znaczy, wyglądał jakoś znajomo, więc chyba też musiał chodzić do Adamsa, A w Adamsie jestem jedną z najbardziej znienawidzonych osób, odkąd zaproponowałam, żeby fundusze zebrane ze sprzedaży papieru do pakowania świątecznych prezentów przeznaczyć na potrzeby szkolnej pracowni plastycznej.Lucy, Kris Parks i inni woleli, żebyśmy pojechali na wycieczkę do jakiegoś parku narodowego.Zgadnijcie, czyj pomysł wygrał?A moja postawa pod tytułem: „Będę - codziennie - nosić - się - na - czarno - bo - jestem - w - żałobie - po - moim - pokoleniu” też wcale nie przysporzyła mi większej popularności.David był mniej więcej w wieku Lucy.Wysoki - no cóż, przynajmniej o ile mogłam to stwierdzić, widząc go siedzącego na ławce - miał kręcone ciemne włosy, bardzo zielone oczy i duże dłonie i stopy.Wyglądał dość fajnie.Chociaż, oczywiście, nie tak łajnie jak Jack, a to znaczyło, że jeśli chodzi do Adamsa, prawdopodobnie trzyma z chłopakami z drużyny.Wszyscy fajni faceci z Adamsa trzymają z chłopakami z drużyny.Oprócz Jacka, oczywiście.No więc, kompletnie mnie zatkało, kiedy usiadłam, a David do mnie mrugnął i powiedział:- Niezłe buty.Myśląc, że ze mnie kpi - jak ma to w zwyczaju większość facetów, którzy trzymają z chłopakami z drużyny - spojrzałam w dół i zorientowałam się, że on też nosi glany.Tyle że David [ Pobierz całość w formacie PDF ]