Pokrewne

Start
Barclay Tessa Saga Rodu Craig Ziarno wsrod kamieni
Barclay, James Die Kinder von Die letzte Schlacht
Barclay James Saga o Krukach Zlodziej switu
BARCLAY JAMES Dziecko nocy
Barclay, D.H Daemonenjager Mu Dreizehn Zyklen
Barclay 4 Demonstorm
Barclay 2 Shadowheart
Benford Gregory Centrum Galak W oceanie nocy
Benjamin Wallace Tortugas Rising (epub)
Castle Jayne wiat o i mrok pdf

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Ik sta helemaal achter Swanson House en biedt de dames mijn welgemeende excuses aan.Bij een volgende gelegenheid keer ik mijn portemonnee om, in plaats van mijn maag.’‘Typisch Randy,’ zei ik.‘Altijd afsluiten met een grapje.Hij is in ieder geval zo verstandig geweest niet vol te houden dat het helemaal niet gebeurd is.Er zullen wel te veel getuigen zijn geweest.’Ellen had drie borden gepakt en op twee daarvan drie plakken bacon, twee gebakken eieren en een paar geroosterde boterhammen gelegd.Ze zette ze op de keukentafel.Ik ging zitten en schoof een plakje bacon naar binnen.Het was zout en vet en wonderbaarlijk lekker.‘Mmm,’ zei ik.‘Daarom blijf je bij me, hè?’ zei ze.‘Vanwege de ontbijtjes.’‘Je avondeten is ook niet te versmaden,’ zei ik.Ze pakte de krant en haalde het lifestylekatern eruit.Ik nam een slok koffie, een vork vol ei, een hapje bacon, een hapje brood.Ik had een gezonde eetlust.‘Moet je de hele dag werken?’ vroeg Ellen.‘Ik denk dat we vroeg in de middag wel klaar kunnen zijn.Door de regen is alles een dag vertraagd, maar gisteren zaten we aan het eind van de dag alweer een heel eind op schema.’ Gewoonlijk deden we zeven à acht tuinen, tussen acht uur ’s ochtends en vijf uur ’s middags.Als ik het geluk had er nog wat hovenierswerk bij te mogen doen werd de werkdag wat langer, maar daar stonden extra verdiensten tegenover.Ellen verdiende bij de universiteit meer dan ik, maar zonder mijn bedrijfje hadden we de eindjes niet aan elkaar kunnen knopen.‘Hoezo?’ vroeg ik.‘Had je plannen?’Ellen haalde haar schouders op.‘Gisteren zag ik je naar je schilderijen kijken.’ Er stonden verscheidene doeken, in verschillende stadia van voltooiing, tegen de muur in de schuur stof te vergaren.Toen ik niets zei, voegde ze eraan toe: ‘Heb je geen zin om er weer mee te beginnen?’Ik schudde mijn hoofd.‘Dat is verleden tijd,’ zei ik.‘Ik stond alleen maar te denken of ik ze niet gewoon in de auto zou gooien om ze naar de vuilnisbelt te brengen.’Ellen fronste haar wenkbrauwen.‘Hou op met die praat.’Met het laatste stukje brood veegde ik het eigeel van mijn bord, stopte het in mijn mond en daarna veegde ik mijn lippen af met een servet.‘Dank je wel, lief,’ zei ik en ik kuste haar boven op haar hoofd terwijl ik opstond.‘Wat ga jij vandaag doen?’‘Lezen,’ zei ze vermoeid.‘Ik hoef niet alle schrijvers gelezen te hebben die naar het festival komen, maar ik moet in ieder geval iets van hun boeken afweten.Je komt ze tegen op borrels en dan moet je je er doorheen kunnen bluffen.De meeste schrijvers zijn best aardig, maar ze willen zo veel van je.Ze hebben constant bevestiging nodig.’‘Mijn collega is nog in geen velden of wegen te bekennen, hè?’ zei ik, terwijl ik mijn bord op het aanrecht zette.‘Je zult hem uit zijn bed moeten halen,’ zei Ellen.‘Ik had gedacht dat de geur van gebakken bacon hem wel naar beneden zou lokken.Zeg maar tegen hem dat er nog wat bacon over is en dat ik nog wel even een eitje voor hem kan bakken.’Ik ging naar boven en bleef voor de gesloten slaapkamerdeur van mijn zoon staan.Ik klopte zachtjes aan, deed de deur een eindje open, genoeg om te zien dat hij onder zijn dekbed lag, met zijn rug naar de deur.‘Hé, Derek, word eens wakker, man,’ zei ik.‘Ik ben wakker,’ zei Derek.2Hij bleef met zijn gezicht naar de muur liggen.‘Ik geloof niet dat ik vandaag kan werken,’ zei hij.‘Ik voel me niet lekker.’Ik deed de deur helemaal open en ging de kamer binnen.Die zag eruit zoals altijd, alsof er zojuist een bom was ontploft.Kleren op de vloer, een tiental sportschoenen verspreid door de kamer, talloze lege software- en spelletjesdoosjes, langs een van de muren een bureau met niet één maar wel drie monitoren, twee toetsenborden, en met daaronder zo’n vijf verschillende computertorens, overal snoeren, aangesloten en los.Het huis zou nog eens in vlammen opgaan.‘Wat heb je?’ vroeg ik.Nu wendde Derek wel eens voor dat hij ziek was om niet naar school te hoeven, maar het leek me onwaarschijnlijk dat hij dat grapje zou uithalen om niet voor zijn vader te hoeven werken.‘Ik voel me gewoon niet lekker,’ zei hij.Ellen liep langs, hoorde ons praten en kwam binnen.‘Wat is er aan de hand?’ vroeg ze.‘Hij zegt dat hij ziek is [ Pobierz całość w formacie PDF ]