[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Sublimatie.Alle andere gevoelens die hij in zijn binnenste had – de niet erotische gevoelens – hadden betrekking op Helena.Hij hield van zijn dochter met alle intensiteit waarmee een vader zijn kind maar kan liefhebben.Zolang hij het kon betalen, kreeg ze alles wat ze hebben wilde.Maar op een dag zei zijn kind ‘stop’ en hij stond versteld.‘Ik moet op eigen benen staan en dat lukt me nooit als jij me zo blijft verwennen’, had ze op scherpe toon gezegd.‘Ik studeer aan Karolinska Institutet, ik heb al jaren stemrecht, ik ben oud genoeg om drank te mogen kopen bij Systemet en over een jaar ben ik arts.Houd ermee op me te beschouwen als een kind dat net tien is geworden.’‘Voor mij word je nooit ouder dan tien’, herinnerde hij zich dat hij had gezegd.‘En ik moet je toch helpen.Nog afgezien van het feit dat het de plicht van iedere ouder is, lukt het je toch nooit zonder mijn hulp.Hoe kom je aan geld als ik het je niet geef?’‘Er bestaan studietoelagen, pappa.En studieleningen.’‘Daar moet je het meeste van terugbetalen.Hoe ga je dat dan doen?’Arnold vond dat hij daarmee het pleit had beslecht.‘Domkop’, had ze gezegd terwijl ze zijn wang streelde.Als ik ben afgestudeerd, verdien ik meer dan jij ooit hebt verdiend.’‘Niet in Zweden.’‘Er zijn nog veel andere landen.’Dat was inderdaad waar.Vorig jaar had ze in Noorwegen gewerkt en haar eigen geld verdiend.Nu studeerde ze in Frankrijk en met haar werk in het ziekenhuis verdiende ze kennelijk ook geld.Een deel van de uren die ze er werkte, maakte deel uit van haar praktijkstudie, maar voor een ander deel kreeg ze gewoon betaald.Ja, ze deed er inderdaad alles aan om voor zichzelf te kunnen zorgen.Met zijn mond zei Arnold dat hij dat prettig vond, maar eigenlijk verafschuwde hij het zo overbodig te zijn.Nutteloos was het woord!Hoewel … over honderd jaar was hij er ook niet meer.‘Je moet een beetje meer aan jezelf denken’, had zijn flinke dochter hem voorgehouden.‘Mamma is al heel lang dood.Misschien zou je eens over een nieuwe vrouw moeten nadenken.Dat kan oude mannen soms nieuw leven inblazen, heb ik gehoord.’‘Oude man, schei uit zeg!’ gromde hij met een stem die leek op een van de politiehonden op het bureau.‘Overigens vind ik zulk rationeel geklets niet passen bij een meisje.’Maar in werkelijkheid keek hij al lang weer naar vrouwen, een bezigheid die hij prettig vond.Maar hij moest toegeven dat hij kalm aan deed.Hij bestudeerde bijvoorbeeld de aanplakbiljetten van H&M, waarbij hij vaststelde dat de nieuwe, die meer natuurlijke en molliger meisjes meer tot zijn verbeelding spraken dan die broodmagere van vorig jaar.Het was een onschuldige bezigheid die hem ertoe bracht te overwegen misschien weer eens te gaan dansen om op die manier iemand van het andere geslacht te ontmoeten.Tot nu toe was het niet verder gekomen dan overwegen.Maar het was een stap in de goede richting.Tussen Jönköping en Borås sneeuwde het hard en hij reed erg langzaam.Daarna klaarde het weer iets op en toen hij de autoweg verliet op de plek waar je de toren van Liseberg kon zien, dwarrelden er nog maar een paar kleine sneeuwvlokken door de lucht.Tot zijn verbazing lukte het hem Gröndalsgatan te vinden zonder één keer te stoppen om de weg te vragen.Hij reed de auto achteruit het erf op tot voor Sörens kunstwerk dat de Saab van Helena verborg.Het was inderdaad een artistiek geheel.Aan de voorkant had het de vorm van een vreemde triangel, maar van de zijkant begreep je dat het een haan moest voorstellen, een haan die met een half geopende snavel kraaiend de ochtend verwelkomde.Maar dit moet een koele ochtend geweest zijn.De haan ging gebukt onder een decimeter dikke laag sneeuw.Arnold vond de sleutels onder de drempel van de schuur, precies zoals afgesproken, en ging het huis binnen.Hij had er rekening mee gehouden dat hij bij binnenkomst eerst het huis zou moeten schoonmaken – de eigenaars waren immers kunstenaars en dan wist je het wel – maar alles wat er niet hoorde, was weggehaald en de rest was brandschoon.De keuken leek groter nu er geen computer meer op tafel stond.In plaats daarvan lag er een briefje waarin hij werd welkom geheten en met de mededeling dat er, ter ere van deze dag, in de koelkast een fles Poolse wodka op hem lag te wachten.Nadat hij zijn koffers naar binnen had gebracht en kasten en laden voor zijn kleren had gevonden, ging hij koffiezetten.Zijn been deed zeer na de reis.***In Kopenhagen hadden ze een half uur vertraging.Dat kwam niet doordat er met hun vliegtuig iets mis was, maar door een langzaam-aan-actie van de vluchtleiders in Zuid-Europa.Het was een chaos, de helft van de vertrektijden klopte niet meer, dus waren ze allang blij dat ze slechts dertig minuten vertraging hadden.Maar Gro voelde zich ongemakkelijk.Op dit moment was Paul al thuis en maakte zich natuurlijk kwaad omdat Gro er nog niet was.Waarschijnlijk zou hij zich afreageren op Marie, hun kinderoppas.Zij had al eerder over hem geklaagd en zelfs gedreigd ermee te stoppen.Gro wist dat ze dat nooit zou doen.Nergens anders kreeg ze zo goed betaald.Paul wilde dat Gro ontslag zou nemen en thuisblijven bij de kinderen.Dan konden ze Marie opzeggen zonder dat ze er financieel al te veel op achteruit gingen.Gro had geweigerd.Niet alleen omdat ze van haar werk hield – dat was wel een belangrijke reden – maar ook omdat Marie als een soort bescherming fungeerde.Paul had meestal een rothumeur.Hij had haar al vaker geslagen en soms hadden zijn koude, lichte ogen een blik die haar deed vrezen voor haar leven.Maar met Marie in hun huis in Örgryte voelde ze zich rustiger.Paul sloeg haar nooit als er getuigen bij waren.Ze had zich de laatste tijd vaak afgevraagd waarom ze eigenlijk nog bij elkaar waren.Gro verdacht Paul ervan dat hij een ander had.Dat had hij wellicht nodig, want hun seksleven was echt bedroevend slecht.Heel af en toe een kil nummertje als hij ’s avonds een slok whisky op had.Ze begreep eigenlijk niet waarom, want het was iets mechanisch, iets dat gewoon gebeurde, even snel erin en eruit, zelfs geen enkel vriendelijk woord – liefdevolle woorden verwachtte ze niet.Ze had het met haar moeder, Solveig, over haar problemen gehad en die was kwaad geworden.Niet zozeer omdat haar dochter werd geslagen, want dat werd zijzelf ook toen haar man nog leefde.Dat hoorde er nu eenmaal bij – tenminste in het Noorse Løten, waar Solveig nog steeds woonde, ofschoon Gro haar al zo vaak had gevraagd naar Zweden te verhuizen.Nee, haar woede gold zijn ontrouw
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
© 2009 Każdy czyn dokonany w gniewie jest skazany na klęskę - Ceske - Sjezdovky .cz. Design downloaded from free website templates