Pokrewne

Start
Duivel.in.het.zwart.Conrad.Kobb
Duivelsrug.Heide.Willy.Van.Der
Duivelsprinsen.5.Het.Boek.der.D
Carina Wilder [Wolf Rock Shif To Lie
[heft] Perry Rhodan 0585 Das Doppelspiel des Arkoniden i
Czlowiek ktory pokochal Ynvego
Brudny swiat Agnieszka Lingas Loniewska
Boy Robert Reed
Cyclops Clive Cussler
[heft] Perry Rhodan 0343 Planet der tausend Freuden

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Maar Teehalt schudde het hoofd.'Dat zeg ik niet.Zover ik weet kunt u iemand van Malagate zijn.Maar ik hoop van niet, in uw eigen belang.' 'En waarom zou ik van Malagate zijn?' 'Sommige omstandigheden wekken die indruk.Zij het alleen omstandigheden.En eigenlijk weet ik wel beter.Hij zou hier nooit iemand heensturen die ik niet kende.' 'U hebt dus een afspraak.''En ik heb weinig zin me daaraan te houden.Maar - ik zou niet weten wat ik anders moet.' 'Teruggaan naar de Oikoumene.''Wat zou dat Malagate uitmaken? Die komt en gaat waar hij belieft.''Waarom zou hij zich over u druk maken? Plaatsbepalers gaan dertien in een dozijn.''Ik ben uniek,' zei Teehalt.'Ik ben een plaatsbepaler die een buit vond, te kostbaar om te verkopen.'Ondanks zichzelf was Gersen onder de indruk.'Het is een wereld te mooi om te worden bedorven,' zei Teehalt.'Een onschuldige wereld, vol van licht, lucht en kleur.Zo'n wereld aan Malagate geven, voor zijn paleizen, kermissen en casino's a dat is als het geven van een kind aan een peloton Sarkoy soldaten.Of erger? Misschien erger.''En Malagate weet ervan?''Ik heb de ongelukkig gewoonte roekeloos te drinken en ongebreideld te praten.' 'Zoals nu,' merkte Gersen op.Teehalt grijnsde met zijn krampachtige zure glimlach.'U kunt Malagate niets vertellen wat hij niet al weet.Het ergste is in Brinktown gebeurd.''Vertelt u me wat meer over die wereld.Zijn er bewoners?'Teehalt glimlachte weer, maar antwoordde niet.Gersen nam het hem niet kwalijk.Teehalt wenkte Araminta Smade en bestelde Fraze, een zware zuurzoete drank waarvan verteld werd dat hij een vaag hallucinogene stof bevatte.Gersen gaf te kennen dat hij niet meer wilde drinken.De nacht was allang over de planeet gevallen.De bliksem kraakte her en der omlaag, opeens ratelde een stortbui op het dak.Teehalt staarde in de vlammen, alsof de drank hem visioenen had gegeven.'U zou die wereld nooit vinden.Ik ben vastbesloten dat hij ongerept blijft.' 'En uw kontrakt dan?'Teehalt gebaarde minachtend.'Met een gewone planeet zou ik het wel nakomen!''De gegevens zitten op de monitordraad,' hield Gersen aan.'Eigendom van uw werkgever.' Teehalt bleef nu zo lang stil dat Gersen zich afvroeg of hij wel wakker was.Tenslotte zei Teehalt: 'Ik ben zo bang voor de dood.Anders zou ik mezelf met schip, monitor en al in een ster laten vallen.' Hier had Gersen niets op te zeggen.'Ik weet niet wat ik doen moet.' Teehalt kreeg een zachter toon naarmate de drank zijn brein met visioenen koesterde.'Dit is een bijzondere wereld.Ja, prachtig.Ik vraag me af of die schoonheid niet een andere eigenschap verbergt die ik niet kan doorgronden.zoals de schoonheid van een vrouw haar abstrakter deugden versluiert.Of ondeugden.In ieder geval is deze wereld te mooi en zuiver om te beschrijven.Bergen zijn er, door regen be-spoeld.Over dalen zweven wolken, zacht en stralend als sneeuw.De hemel is een diep, donker saffierblauw.De lucht is er zoet en koel a zo fris en helder als een lens.Er zijn bloemen, maar niet zoveel.Ze groeien in kleine pollen, zodat je ze aantreft als een onverwachte schat.Maar er zijn veel bomen, geweldig, en vooral de grote koningen niet hun grijze schors die al eeuwig geleefd lijken te hebben.'U vroeg daarnet of er bewoners waren.Ik moet hier ja op zeggen, al zijn de wezens die er wonen - vreemd.Ik noem ze dryaden.Ik zag er maar een paar honderd, en hun ras lijkt oeroud.Zo oud als de bomen, als de bergen.' Teehalt deed zijn ogen dicht.'De dag is er tweemaal zo lang als hier; de morgen is er lang en stralend, de middag stil, de avond is van goud a als honing.De dryaden baden in de rivier of staan in het donkere woud.' Teehalts stem stierf weg, het leek of hij al half was ingeslapen.Gersen drong aan.'Dryaden?'Teehalt schrok rechtop in zijn stoel.'Een naam als elke andere.Ze zijn tenminste half plantaardig.Ik heb ze niet echt onderzocht; ik durfde niet.Waarom? Ik weet niet.Ik was er - och, ik denk zo'n twee, drie weken.En ik zag dit.'Teehalt landde zijn afgebeulde 9B op een weide naast de rivier.Hij wachtte tot de ontleder zijn milieuproeven had gemaakt, al kon zo'n lieflijk landschap niet anders dan herbergzaam zijn - zo dacht Teehalt tenminste, die bestond uit gelijke delen erudiet, dichter en mislukking.Hij kreeg geen ongelijk: de dampkring bleek heilzaam; aller-geengevoelige kultures reageerden niet; mikro-organismen uit lucht en bodem stierven onmiddellijk aan het stan-daardantibioticum waarmee Teehalt zich nu inspoot.Er scheen geen reden niet gelijk deze wereld te betreden, enhij deed het.Op het gras voor zijn schip bleef Teehalt betoverd staan.De lucht was helder, zuiver, fris als de lentemorgen, en volmaakt stil, zoals na de roep van een vogel.Teehalt dwaalde het dal in.Toen hij stilhield om een bosje te bewonderen zag hij de dryaden die in de schaduw bijeen stonden.Het waren tweevoeters met een eigenaardig menselijke bouw van torso en hoofd, al bleek meteen dat ze alleen oppervlakkig op een mens leken.Hun huid glansde zilver, bruin en groen gevlekt; het hoofd vertoonde alleen een stel paarsgroene plekken, als gezichtsorga-nen.Uit hun schouders staken ledematen omhoog, als armen, maar ze vertakten zich in twijgen en tenslotte bladeren, donker en bleekgroen, dofrood, metalig oranje en goudoker.De dryaden bemerkten Teehalt en bewogen zich voorwaarts met haast menselijke belangstelling, daarna hielden ze op twintig passen in, wiegend op soepele poten, de kuif van gekleurd gebladerte schitterend in de zon.Ze namen Teehalt op en hij keek hen aan, beide zonder vrees en Teehalt vond ze de meest betoverende wezens uit zijn ervaring [ Pobierz całość w formacie PDF ]