Pokrewne

Start
Burny Jozef Pan Samochodzik Pan Samochodzik i rodzinny tali
Die Leiden des jungen Werther Johann Wolfgang von Goethe
Buslau, Oliver Remigius Rott Die Tote vom Johannisberg
Bianchin Helen Rodzinna gwiazdka
Briskin Jacqueline Nagie serce
Dzikie Serce Johanna Lindsey
Clark, Carol Higgins Tod On The Rocks
Constructive Conscious Control F.Matthias Alexander
Barbara Freethy [Wish 01] A Secret Wish (v4.0) (epub)
C1 Saga of the First King 04 Salvatore, R.A

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Chciała jak najszybciej znaleźć się w swoim pokoju, schować gazetę i wrócić do pracy.Stojący na ulicy Charley i Snub obserwowali z uwagą poczynania Courtney.Po jakie licho zaglądała przez główne drzwi, zamiast je po prostu otworzyć i wejść do hotelu? Dlaczego nagle przylgnęła do ściany, jakby usiłowała się przed kimś schować? Wtedy właśnie drzwi otworzyły się na całą szerokość i w progu stanął nieznajomy.Minął werandę, zszedł po schodkach i wskoczył na konia.Obserwując go, starcy nie widzieli już, jak Courtney spiesznie wbiegła do budynku.Dopiero po chwili Snub zauważył, że zniknęła.- O co w tym wszystkim chodzi?Charley śledził wzrokiem przybysza, który skierował konia do stajni.- Słucham?- Wygląda na to, że panna Courtney kryła się przed tym jegomościem.- I nikt nie może mieć o to do niej pretensji.Przypomnij sobie zdarzenie z tym starym puchaczem Polecatem Parkerem.Pijany wdarł się do jej pokoju i chwycił ją w swe łapska.Nie wiadomo, co by się stało, gdyby jej krzyków nie usłyszał Harry i nie chwycił za strzelbę.Albo tamten głupi kowboj, który na ulicy wciągnął ją na siodło i chciał z nią odjechać.Paskudnie skręciła sobie kostkę, gdy spadła z jego konia.A wtedy.- Obaj wiemy, że spotykają ją tu same nieprzyjemności.Pewnie pomyślała, że ten gość również ściągnie na nią kłopoty.Wolała zejść mu z drogi.- Może.Ale czy widziałeś kiedyś, by uciekała przed kimś z hotelu?- Raczej nie.- A więc może zainteresowała się tym gościem.- Do licha, Charley, to, co mówisz, nie ma najmniejszego sensu.- A czy którakolwiek kobieta zachowuje się rozsądnie? - zachichotał Charley.- Ależ.sądziłem, że ona zamierza wyjść za Reeda Taylora.- Tego chce jej macocha.Ale do ślubu nie dojdzie.Mówiła mi o tym Mattie Cates.Panna Courtney przepada za Reedem tak samo, jak przepadała za Polecatem.W hotelu Courtney szybko zerknęła do otwartej księgi gości leżącej na ladzie recepcji i pobiegła do swego pokoju.Nieznajomy nazywał się Chandos.Tylko tyle, samo imię.Rozdział 7- Courtney, pośpiesz się.Nie mogę spędzić u ciebie całego dnia.Poza tym obiecałaś, że pomożesz mi wybrać materiał na suknię.Courtney popatrzyła przez ramię na siedzącą na przewróconej balii Mattie Cates i prychnęła.- Skoro tak ci się śpieszy, to pomóż mi porozwieszać te prześcieradła.- Nie żartuj.W domu czeka na mnie własne pranie.Spodnie Pearce'a są grube i okropnie ciężkie, a ja już teraz nie czuję rąk.Sama nie wiem, dlaczego wyszłam za tak ogromnego mężczyznę.- Bo go kochasz - odparła ze śmiechem Courtney.- Może.- Mattie odpowiedziała uśmiechem.Mattie Cates łączyła w sobie wiele sprzecznych cech.Drobna, niebieskooka blondynka, zazwyczaj była bardzo serdeczna i otwarta.Ale potrafiła też być milcząca i pełna rezerwy.Na pozór niezależna, czasami apodyktyczna jak Sarah, momentami traciła pewność siebie, o czym wiedzieli jednak tylko jej najbliżsi znajomi.A najbardziej przyjaźniła się z Courtney.Mattie święcie wierzyła, że człowiek dostaje od życia dokładnie to, co w nie wkłada, że jest w stanie zrealizować wszystkie swe zamierzenia.Nieustannie powtarzała: „Jeśli sama o siebie nie zadbasz, nikt o ciebie nie zadba".Sprawdziła swą filozofię przed dwoma laty, kiedy to, pokonując wszelkie opory i nieśmiałość, podbiła serce Pearce'a Catesa, jednego z sześciu mężczyzn w miasteczku kręcących się koło Courtney.Nigdy nie miała do przyjaciółki pretensji, że w swoim czasie wpadła Pearce'owi w oko.Cieszyła się, widząc jak Courtney przemienia się z brzydkiego kaczątka w prześlicznego łabędzia.Bardzo ją bawiło, że mężczyźni, którzy wcześniej nie zwracali na Courtney uwagi, teraz zaczynali tracić dla niej głowę.Mattie uważała, że to ona w dużej mierze uformowała obecną Courtney.Oczywiście nie jej urodę, uroda przyszła sama, gdy dziewczyna urosła o kilkanaście centymetrów i ciężko pracując, straciła całe sadełko oraz dziewczęcą pulchność.Courtney nie była już bojaźliwa, niepewna siebie, przestała też za wszystko się obwiniać.Dużą zasługę miała w tym Mattie, która niejednokrotnie musiała strofować, szturchać nieśmiałą przyjaciółkę i kpić z niej.Ale Courtney wyszło to tylko na dobre.Teraz potrafiła przeciwstawić się nawet Sarah, może nie zawsze, ale znacznie częściej.Nawet Mattie przestała już stroić sobie z niej żarty, a Courtney uświadomiła sobie wreszcie, jak wiele drzemie w niej odwagi.Wstawiła pusty kosz do balii i powiedziała: - Chodź, moja panno Niecierpliwa.Mattie przekrzywiła głowę i krytycznie popatrzyła na przyjaciółkę.- A może byś tak zmieniła sukienkę i doprowadziła do porządku włosy? Courtney zdjęła z głowy długą brązową wstążkę, która przytrzymywała jej loki, poprawiła je, ponownie zawiązała wstążkę i obciągnęła na sobie suknię.- Teraz dobrze? - zapytała.Mattie zachichotała.- Chyba tak.Twoje stare sukienki wyglądają na tobie lepiej niż nowe na mnie.Courtney lekko się zarumieniła i odwróciła twarz, żeby Mattie nie ujrzała tego rumieńca.Choć ubrania, które przed czterema laty przywiozła do Rockley, były już na nią za małe i miały pastelowe barwy przystające znacznie młodszym dziewczętom, wciąż musiała w nich chodzić.Gdyby stara odzież wcześniej nie była na nią za duża, teraz by się w nią nie zmieściła.Ale Courtney udało się dopasować ją do swej smukłej sylwetki, gdyż niektóre suknie miały szerokie lamówki, wiele z nich musiała uzupełnić u dołu dodatkowymi paskami materiału.A jednak jej stroje z jedwabiu, muślinu, krepdeszynu i moheru, z delikatnymi, koronkowymi kołnierzykami, chusteczkami na szyję, przedłużonymi w talii stanikami, i narzutki z wytwornego aksamitu zupełnie nie pasowały do Rockley.Z tego też względu Courtney nie lubiła pokazywać się publicznie.Zanadto wyróżniała się urodą, a jej stroje pogarszały jeszcze sprawę.Rockley było małym miasteczkiem, miało tylko dwa saloony i dom publiczny.Brakowało panien na wydaniu, dlatego przez ostatnie dwa lata Courtney stała się obiektem sporego zainteresowania miejscowych kawalerów.Kiedy Richard, młody kowal, zaproponował jej małżeństwo, z radości o mało nie rzuciła mu się na szyję.Nikt nigdy jeszcze tak oficjalnie nie prosił jej o rękę! Ale kowal pragnął jedynie mieć żonę i wcale Courtney nie kochał.Ona też nie darzyła go uczuciem, podobnie jak nie kochała Judda Bakera, Billy'ego czy Pearce'a, choć również proponowali jej małżeństwo.No i z całą pewnością nic nie czuła do Reeda Taylora, który mocno się do niej zalecał i był święcie przekonany, że bez trudu zdobędzie jej rękę.- Mattie, czy wiadomo ci coś o panu Chandosie? - spytała, sama zdumiona, że w ogóle zadaje to pytanie.- Chyba nie - odparła Mattie po namyśle.- To imię kojarzy mi się ze szkołą i lekcjami historii.Przypomina opowiadania o rycerzach.- No właśnie, brzmi jakoś staroświecko.- To chyba hiszpańskie imię.A dlaczego pytasz?- Tak sobie.Wzruszyła ramionami, lecz Mattie nie dała się zwieść beztroskiemu tonowi przyjaciółki.- Daj spokój.Gdzie słyszałaś to imię?- Ktoś taki zameldował się dziś w hotelu.Pomyślałam sobie, że mogłaś o nim słyszeć, bo sprawia wrażenie kogoś z bogatą przeszłością.- Kolejny złoczyńca?- Na takiego wygląda.- Cóż, jeśli jest starszy, zapytaj Charleya lub Snuba.Oni znają wszystkich porywczych rewolwerowców z najgorszą reputacją.Sama wiesz, jak bardzo lubią plotkować.- On wcale nie jest stary.Ma ze dwadzieścia pięć lat.- No to mogą go nie znać.Gdybyś jednak chciała wiedzieć, ilu ludzi zabił [ Pobierz całość w formacie PDF ]