[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Daarna keek hij naar zijn medewerkers en brak er een brede grijns door op zijn gezicht.‘Verdomd goed gedaan.Ik geloof verdorie dat we de laatste scène van de film hebben.Een moment.’Hij gebaarde naar de cameraman en met z’n tweeën bestudeerden ze al hummend de sequentie op de monitor.Ze knikten en klopten elkaar op de schouders.Iedereen wachtte gespannen.Sam Dahlberg keek op.‘Ik geloof dat we een film hebben.’Er barstte een dankbaar gejoel los op de set.De hoofdrolspelers die zopas nog in een gevecht verwikkeld waren omhelsden elkaar net iets te lang om het puur professioneel te noemen.Als iemand van de crew al de moeite nam om te kijken.Iedereen werd volkomen in beslag genomen door het links en rechts uitdelen van felicitaties, omhelzingen en schouderklopjes.‘Ongelooflijk,’ riep Sam Dahlberg blij uit.‘We zijn klaar.De opnametijd van twee maanden is voorbij.Jullie zijn fantastisch geweest.En dat gaan we vieren!’Håkan Ek had op deze vrijdagmiddag zijn kantoor vroeg verlaten.Er lagen vijf vrije weken voor hem.Hij kon zich niet herinneren wanneer hij eerder zo’n lange aaneengesloten periode van zijn werk was weg geweest, als dat al ooit eens was gebeurd.Als hoofd Verkoop van een groot elektronicabedrijf in Visby had hij het redelijk naar zijn zin, maar nu had hij een onmiskenbare behoefte aan vakantie.Hij was de parkeerplaats nog maar net af gereden toen zijn mobiele telefoon piepte.Een bericht van Klara: bel me.Hij fronste zijn voorhoofd.Wat nu weer? Zijn enige echte zorg was zijn dochter uit zijn eerste huwelijk.Ze was een onrustige jonge vrouw die in het centrum van Stockholm woonde en worstelde met eetstoornissen, verschillende vriendjes en wat ze verder met haar leven zou gaan doen.Aan de andere kant: hij was het wel gewend.Klara’s problemen waren een deel van zijn leven geworden, als een lichaamsdeel dat voortdurend pijn deed en verzorgd moest worden.Zijn dochter was niet zijn enige kind uit een gestrand huwelijk.Hij had nog een puberzoon uit zijn tweede huwelijk, met wie hij nauwelijks contact had.Die scheiding was een pijnlijke en langdurige geschiedenis geweest.Met Helena, zijn ex-vrouw uit het tweede huwelijk, sprak hij bijna niet; zij was na de scheiding met hun zoon weer in haar ouderlijk huis in Haparanda gaan wonen.Met zijn eerste ex-vrouw Ingrid had hij daarentegen nog goed contact.Het was al zo lang geleden dat hun huwelijk op de klippen was gelopen dat het wel leek alsof het in een ander leven had plaatsgevonden.Pas jaren nadat ze ieder hun eigen weg waren gegaan was ze hertrouwd.Ze was erg kieskeurig, zei ze.Maakte altijd grapjes dat ze het beste gewend was.Het feit dat ze er grapjes over kon maken waardeerde hij; soms zaten ze urenlang aan de telefoon.Niemand kon hem zo aan het lachen maken als zij.Regelmatig schoot de gedachte door hem heen dat hij het leuker had met Ingrid dan met Stina.Ze behoorden allebei tot de jarenvijftiggeneratie en hadden veel gemeen.Ze hadden naar dezelfde tv-programma’s gekeken, dezelfde dansgelegenheden bezocht, ze kenden de dansen, de muziek, de bands.Ze hadden dezelfde artiesten leuk gevonden en bezaten bovendien dezelfde soort humor.Peinzend reed hij naar huis.Hij zou een opgewonden, verwachtingsvol gevoel moeten hebben vanwege de naderende vakantie, maar iets verhinderde dat.Zoals vuil op de voorruit van je auto dat je er maar niet af kreeg.Zijn gedachten gingen naar zijn derde vrouw.Met Stina was alles anders en in vele opzichten gecompliceerder dan met zijn exen.Haar kindertijd, haar jeugd, dat ze haar wortels niet kende, haar gemis aan geborgenheid.Hij was zich bewust van haar behoefte aan een vaderfiguur.Vanaf het allereerste moment dat hij haar in het vliegtuig zag, was hij gefascineerd door haar.Haar glanzende ravenzwarte haar, recht afgeknipt tot op haar schouders, haar slanke figuur in het keurige uniform.Haar zachte donkere blik ving de zijne en hij had haar ogen niet meer willen loslaten.Voor geen goud.De scheiding van zijn tweede vrouw voelde zo logisch dat hij die zo snel mogelijk had afgehandeld.Helena werd een schaduw, en pas achteraf zag hij in hoe egoïstisch zijn gedrag was geweest.Maar dat was allemaal geschiedenis.Nu wachtte hem een lange vakantie.Eerst hadden ze nog hun jaarlijkse reisje met hun vriendenclub.Hij had het liefst alleen met Stina iets ondernomen.Ze hadden tijd nodig voor hen tweeën, want ze zagen elkaar veel te weinig de laatste tijd.Waarschijnlijk baarde dat hem in het diepst van zijn hart de meeste zorgen en bleef dat maar door zijn hoofd malen
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
© 2009 Każdy czyn dokonany w gniewie jest skazany na klęskę - Ceske - Sjezdovky .cz. Design downloaded from free website templates