Pokrewne

Start
Boom, Dirk van den Tentakelkr Tentakelblut
BARKER CLIVE Ksiega Krwi III id
Barker Clive Imajica 003 Piate Dominium
Clive Staples Lewis Trylogia Perelandra
BARKER CLIVE Ksiega Krwi I
Boom, Dirk van den Rettungskr Vor der Grossen Stille
Dirk Patton [Voodoo Plague 04 Red Hammer (epub)
Dirk Patton [Voodoo Plague 06 Days of Perdition (epub)
Boom, Dirk van den Rettungskr Putsch der Heiligen
Britten Thorne [Dust Bowl Dev Devil's Girl (epub)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Cena, jaką za nie zapłacił, okazała się bardzo wysoka.Droga do politycznej kariery kosztowała go wielu straconych przyjaciół i rozbite małżeństwo.Tuż po zaprzysiężeniu jego raczkującą administracją zachwiał skandal w Departamencie Skarbu, wojna w Ameryce Południowej, powszechny strajk pracowników linii lotniczych i wrogo nastawiony Kongres, który nie ufał już żadnemu z rezydentów Białego Domu.Dodatkowe przekleństwo posłał Kongresowi, dwukrotnie odrzucił bowiem jego weto, a prezydentowi było to nie w smak.Chwała Bogu, nie grozi mu kolejny wybór na to parszywe stanowisko.Fakt, że dwa razy udało mu się wygrać, wciąż pozostawał dla niego tajemnicą.Pogwałcił przecież wszystko to, co dla kandydata na prezydenta stanowiło polityczne tabu.Nie tylko był rozwodnikiem, ale również nie chodził do kościoła, publicznie palił cygara, a do tego zapuścił ogromne wąsy.Prowadząc kampanię ignorował przeciwników, wyborcom zaś mówił całą prawdę bez osłonek, co bardzo im się podobało.Wypłynął w czasie, gdy przeciętny Amerykanin miał już dość sympatycznych kandydatów, którzy ciągle się uśmiechali, lubili występować przed kamerami telewizyjnymi i wygłaszali okrągłe, puste zdania, jakich prasa nie mogła przekręcić ani doszukać się w nich ukrytego znaczenia.Jeszcze osiemnaście miesięcy i skończy się jego druga kadencja.Jedynie świadomość tego pozwalała mu jakoś funkcjonować.Jego poprzednik przyjął stanowisko przewodniczącego rady zarządzającej Uniwersytetu Kalifornijskiego, Eisenhower wycofał się na swoją farmę w Gettysburgu, a Johnson na ranczo w Teksasie.Jemu takie odstawienie na bocznicę jednakże nie odpowiadało.W planach miał samotną wyprawę dwunastometrowym keczem na południowy Pacyfik.Tam będzie mógł ignorować przeklęte kryzysy, wstrząsające światem, i popijać rum, oglądając miejscowe płaskonose piękności o wydatnym biuście,kiedy znajdą się w zasięgu jego wzroku.Przymknął powieki i już obraz ten zaczął mu się rysować przed oczami, gdy jego sekretarz otworzył drzwi i chrząknął.–Przepraszam, panie prezydencie, ale panowie Seagram i Donner czekają.Prezydent wraz z fotelem odwrócił się twarzą do biurka i przeciągnął dłońmi po swoichszpakowatych włosach.–Dobra, dawaj ich.Wyraźnie się ożywił.Gene Seagram i Mel Donner mieli dostęp do prezydenta o każdej porze dnia i nocy.Kierowali badaniami prowadzonymi przez Sekcję Meta, czyli grupę naukowców pracujących w absolutnej tajemnicy nad projektami, o jakich jeszcze nikt nie słyszał – projektami, których realizacja powinna pchnąć współczesną technikę o dwadzieścia, trzydzieści lat do przodu.Sekcja Meta była dzieckiem prezydenta.Wymyślił ją w pierwszym roku urzędowania; na jej działalność załatwił tajny nieograniczony fundusz, którym sam dysponował, i osobiście wybrał niewielką grupę znakomitych i oddanych specjalistów, stanowiących trzon sekcji.Był z niej bardzo dumny.Nawet CIA i Agencja Bezpieczeństwa Państwowego nic nie wiedziały o jej istnieniu.Prezydent zawsze marzył o popieraniu zespołu ludzi, którzy mieli fantastyczne pomysły o znikomych szansach realizacji.Zupełnie się nie przejmował tym, że po pięciu latach istnienia Sekcja Meta jeszcze nie odnotowała na swym koncie żadnego sukcesu.Przywitali się bez podawania rąk, wymieniając jedynie kordialne „hello".Seagram otworzył podniszczoną skórzaną teczkę i wyciągnął z niej skoroszyt pełen zdjęć lotniczych.Rozłożył je na biurku prezydenta i wskazał ręką kilka obszarów, zakreślonych kółkami wymalowanymi na nakładkach z przezroczystej folii.–Górskie rejony górnej wyspy Nowej Ziemi, która leży na północ od Rosji kontynentalnej.Czujniki naszych satelitów wskazują, że istnieje tam pewna niewielka możliwość…–Cholera! – mruknął prezydent.– Za każdym razem, kiedy coś takiego odkrywamy, musi to leżeć albo w Związku Radzieckim, albo tam, gdzie też nie wolno nam tego tknąć.– Obejrzał zdjęcia i spojrzał na Donnera.– Ziemia to duża planeta.Przecież są jeszcze inne obiecujące obszary.Donner przecząco pokręcił głową.–Przykro mi, panie prezydencie, ale geologowie nieprzerwanie szukają bizanium odczasu, gdy w 1912 roku odkrył je Alexander Beesley.Z tego co wiemy, żaden z nich jeszczenie znalazł liczących się ilości tego pierwiastka.–Jego radioaktywność jest tak wysoka – wtrącił Seagram – że już zniknął zkontynentów, poza niewielkimi śladowymi ilościami.Tę odrobinę pierwiastka, którą udałonam się zdobyć, z trudem uzyskano dzięki sztucznej syntezie cząsteczek.–A właśnie, czy wy nie moglibyście go zsyntetyzować? – spytał prezydent.–Nie, panie prezydencie – odparł Seagram.– Najtrwalsze cząsteczki, jakie udało nam się uzyskać w silnym akceleratorze, rozpadły się w niespełna dwie minuty.Prezydent odchylił się do tyłu i wbił wzrok w Seagrama.–Ile wam tego potrzeba, żeby zakończyć program? Seagram spojrzał na Donnera, apotem na prezydenta.–Oczywiście zdaje pan sobie sprawę, panie prezydencie, że to tylko wstępne,orientacyjne założenia…–Ile wam potrzeba? – powtórzył prezydent.–Według mnie jakieś dwieście trzydzieści gramów.–Rozumiem.–To tylko ilość niezbędna do sprawdzenia samej koncepcji – uzupełnił Donner.– Poza tym będzie potrzebne około pięciu i pół kilograma, żeby zapewnić całkowitą sprawność operacyjną sprzętu rozlokowanego wzdłuż granic państwa.Prezydent oklapł w fotelu.–Chyba z tego zrezygnujemy i zajmiemy się czymś innym…Seagram był wysokim kościstym mężczyzną, mówił przyciszonym głosem i miał nienaganne maniery.Gdyby nie duży spłaszczony nos, mógłby niemal uchodzić za Abrahama Lincolna z ogoloną brodą.Donner stanowił wręcz krańcowe przeciwieństwo Seagrama.Był niski i wskutek tego wydawał się grubszy niż wyższy.Miał włosy barwy pszenicy, melancholijne oczy i twarz, która zawsze sprawiała wrażenie spoconej.Zaczął mówić z szybkością karabinu maszynowego:–„Plan Sycylijski" jest zbyt bliski realizacji, żeby go pogrzebać i o wszystkimzapomnieć.Usilnie nalegam, aby kontynuować prace [ Pobierz całość w formacie PDF ]