Pokrewne

Start
Berling Peter Dzieci Graala Dzieci graala
Doctor Who The Ancestor Cell Peter Anghelides
Country Driving A Journey Throu Peter Hessler
Concept and Form, Volume 2 Inte Peter Hallward
[1] Rupture dans le reel Emer Peter F. Hamilton
Dysfunkcja Rzeczywistosci Ekspa HAMILTON PETER F
Bremer, Jan Peter Der amerikanische Investor
Beagle, Peter S Das letzte Einhorn
Czarny dom King Stephen
Amity Hope [Malice 02] Avenge (epub)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Als ze die Apfel die de contactman hier was, niet kennen, dan is alles in orde.”Greeley zei: „Juist ja.Dat betekent dat je ze opvangt en dat je het ouwe smoesje maakt?”Fells knikte.„Daar is m’n Duits goed genoeg voor.’ Greeley zei: „Nou, dat is dan prachtig.En als ze wél weten hoe die Apfel eruit ziet en ze kijken je aan en zien dat jij Apfel niet bent, wat dan?”Fells glimlachte.Hij keek Greeley aan en zei:„Dan zul je verdomd snel moeten zijn.”„Juist,” zei Greeley beslist.„Jij gaat naar beneden het strand op, maar niet te ver.Ik blijf hier in de schaduw.Villiers moet aan de andere kant van de spleet achter me zijn.We moeten wel weten waar ieder van ons zich moet bevinden, zie je.” Fells zei: „Dat klinkt allemaal erg aardig.Wat stel je je voor met Massanay te doen?” Hij glimlachte nog steeds.Greeley antwoordde: „Ik geloof dat het ‘t beste is als we hem erbuiten laten.Hij kan aan het uiteinde van de spleet blijven en de top van de rots in de gaten houden.Ik geloof dat hij zich - een beetje raar om z’n maag voelt.Je moet me niet verkeerd begrijpen— er is niks mis met Massanay.‘t Is een aardige jongen, maar we kunnen ons geen fouten permitteren.”Fells zei: „Absoluut niet.” Zijn stem klonk volkomen ongeïnteresseerd.In feite dacht hij eraan dat hij werkelijk Tommy Trinder eens moest gaan zien in het Palladium.De woorden op het affiche— ‘Jullie gelukkige mensen!’ — drongen zich om de een of andere reden onophoudelijk aan hem op.Greeley leunde tegen de rotswand.Hij was volkomen ontspannen, onverschillig; volkomen in evenwicht.Fells dacht: ‘Het kan Greeley geen barst schelen.’ Hij was op Greeley gesteld.Precies zoveel als de ene man op de andere gesteld kan zijn.Greeley vroeg: „Wat is er? Je denkt ergens aan, hè?” De glimlach op het gezicht van Fells werd breder.Hij antwoordde: „Ja, aan iets heel geks! Ik zag zo’n aanplakbiljet van het Palladium, met Tommy Trinder erop.Om de een of andere wonderlijke reden blijven de woorden — ‘Jullie gelukkige mensen!’ — me steeds door m’n hoofd spoken.Als ik tijd heb, moet ik die show beslist gaan zien.”Greeley zei: „Hij is goed.” Hij spoog in een artistieke boog naar de grond.„Jullie gelukkige mensen!” Hij keek om zich heen en haalde vrolijk zijn schouders op.„Zijn we gelukkig of niet?” vroeg hij, „op zo’n gezellige picnic als deze?” Fells vroeg zacht: „Doet het jou wat?” Greeley zei: „Verrek! Ik zou me meer zorgen moeten maken!” Er viel een stilte.Geen van beiden zei meer iets.Plotseling klonk er vanuit de mist aan de andere kant van de golven die zacht braken op het glooiende strand, driemaal de schreeuw van een zeemeeuw.Greeley zei tussen zijn tanden: „Herejezus… daar heb je de vriendjes.”Fells zei: „Nou, daar gaan we dan!” Hij deed een paar stappen in de richting van het strand, haalde een zaklantaarn tevoorschijn en begon ermee in de richting van de zee te seinen.Greeley ging een paar stappen achteruit, zocht met zijn schouder steun tegen de rotswand, bracht zijn hand naar de holster onderzijn linkerarm en haalde het pistool eruit.De veiligheidspal klikte en daar stond hij, de rechterarm slap neerhangend langs zijn zij.Hij floot heel zacht tussen zijn tanden.Villiers kwam naar beneden.Hij zei: „Ze hebben het dus gevonden.”„Precies maat.Kijk, de chef blijft aan de rechterkant van de spleet, waar die op het strand uitkomt.Daar zal de ontmoeting plaats vinden.Ik blijf hier aan de linkerkant.Jij gaat een beetje hogerop aan de andere kant.Op die manier kunnen we elkaar tenminste niet te grazen nemen, zie je?”„Juist,” zei Villiers.„Hoor es, als ze achterdochtig worden, dan zul je toch niet missen, hè? Als je dat wel doet, zou het voor Fells niet zo best zijn.” Hij liep weer naar boven.Greeley zei: „Donder op en leer je verdomde ouwemoer eieren uit te zuigen! Heb je mij ooit zien missen?”Villiers grinnikte.„Nee,” zei hij.„Maar één keer moet de eerste keer zijn.” Hij liep weer naar boven.De kiel van een boot schuurde over de kiezels die het strand begrensden.Er sprongen twee mannen uit.Ze waadden door het water naar land.Fells maakte een beweging in hun richting.Hij hield weer stil en bevond zich nog steeds in de schaduw van de rots.Hij stond daar en wachtte, de zaklantaarn nog steeds in de linkerhand.De eerste man die uit de boot gesprongen was, was nog maar een paar meter van Fells verwijderd.Hij tuurde door de duisternis.Rustig zei Fells: „Guten Abend.Ich hoffe Sie hatten eine gute Überjahrt.”De ander antwoordde: „Ja, es war nicht zu schlecht.” En plotseling, toen hij het gezicht van Fells gewaar werd, begon hij te schreeuwen.Toen hij drie woorden uitgebracht had, vuurde Greeley.De kogel drong de man in zijn maag [ Pobierz całość w formacie PDF ]