Burrough Bryan Wrogowie publiczni

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Policjanci nazywali ich pogardliwie „chłopcami z koledżów”.Mieli swoje powody do niechęci.W nowym Biurze Hoovera prezencję, lojalność i ciężką pracę ceniono bardziej niż doświadczenie w służbie egzekwowania prawa.Hoover zdawał sobie sprawę, że niewielu z jego podwładnych w ogóle ma jakiekolwiek doświadczenie w tej dziedzinie; w Biurze mówiło się, że oczekiwał od swoich ludzi „młodości i wdzięczności”.Mimo iż publicznie deklarował, że wszyscy jego agenci mają dyplomy prawnicze, po cichu zatrzymał też kilku ludzi bez takiego wykształcenia, głównie byłych stróżów prawa z Południowego Zachodu.Ci „kowboje” stanowili odrębny gatunek; żuli tytoń, pili i spluwali, co Hoover ignorował.Wiedzieli, jak prowadzić dochodzenie, i tym się głównie zajmowali.Wbrew rozporządzeniom panującym w Biurze kilku z nich nosiło broń: w Waszyngtonie John Keith miał dwa kolty kalibru.45, w Dallas Charles Winstead używał.357 magnum, a w Chicago należący wcześniej do Teras Rangers James C.„Doc” White nie rozstawał się z nożem ukrytym w cholewce buta i koltem z rękojeścią z kości słoniowej.W pierwszych latach kariery Hoovera agentami przydzielanymi do prowadzenia kluczowych spraw byli dwaj „kowboje”-weterani: Gus T.Jones, SAC z San Antonio, i starszy brat Doca White’a, Thomas White, dawny ranger, SAC z Oklahoma City.Reorganizacja wprowadzona przez Hoovera całkowicie zmieniła oblicze Biura.Nieproduktywne placówki terenowe zostały zamknięte.Ograniczono biurokrację.Ustalono hierarchię dowodzenia.Uproszczono niezbędną pracę papierkową.Po pół roku Biuro było na najlepszej drodze, by stać się wzorem nowoczesnej i skutecznej w działaniu instytucji rządowej.Z tytułu Hoovera usunięto określenie „tymczasowy”.A kiedy Biuro zostało już na nowo zorganizowane, należało znaleźć jego agentom coś do roboty.Przez pierwsze sześć lat rządów Hoovera jego ludzie prowadzili śledztwo w sprawie korupcji wwiezieniu federalnym w Atlancie oraz badali przypadki morderstw i kradzieży praw do wydobycia ropy naftowej na ziemiach Indian w Oklahomie.Sprawy te należały do mniej ważnych i wszystkimi kierowali „kowboje”.Tom White zajmował się dochodzeniami w Atlancie i Oklahomie.Kiedy White został naczelnikiem więzienia w Leavenworth w 1927, Hoover wezwał Gusa Jonesa, żeby nadzorował nieudaną próbę schwytania grupy groźnych uciekinierów.We wszystkich tych sprawach ludzie Hoovera wykonywali całą robotę dochodzeniową, ale odsuwali się na bok, kiedy przychodził czas na aresztowanie winnych, co czasami narażało ich na kpiny ze strony policji.- Pamiętam, jak wzywałem policję, kiedy poszukiwany zbieg był w tym i tym miejscu - wspominał Hugh Clegg.- Policjant mówił do mnie: „Osłaniaj tyły, a ja wejdę od frontu.Ty nie masz broni, więc ja wejdę do środka”.Stałem przy tylnym wyjściu z domu, trzymając w ręce jedynie kawałek cegły, z nadzieją że zbieg nie wyjdzie akurat tędy.Gdyby wyszedł i strzelił, nie miałem jak się bronić, żadnej broni, żadnej skutecznej broni, byłem całkowicie zdany na jego łaskę3.Hoover pełnił funkcję czysto administracyjną.Rzadko opuszczał Waszyngton, gdzie pracował w gabinecie umeblowanym cennymi chińskimi antykami.Wiosną 1933 roku, mimo iż uważał się za narodowego eksperta od egzekwowania prawa, osobiście nie dokonał żadnego aresztowania.Agenci prowadzili śledztwa, a Hoover zaglądał im przez ramię i czynił uwagi na temat wszystkiego, co mu się nie podobało.A zarówno on, jak i Pop Nathan potrafił być zabójczy w ocenach.Obaj wiedzieli, że mają niewielu kompetentnych ludzi.„Według mnie kłopoty z wieloma naszymi placówkami w terenie biorą się stąd, że tamtejsi szefowie agentów są trochę ociężali umysłowo - pisał Nathan w notatce służbowej do Hoovera w czerwcu 1932.- Wolno im idzie myślenie” 4.Jak każdy dobry urzędnik państwowy, Hoover dbał o to, by wszyscy wiedzieli, że świetnie sobie radzi [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Pokrewne