Centrum 11 Wojna orlow Tom Clancy

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Kazała Benetowi zwołać zebranie kierownictwa na godzinę dziesiątą w sali konferencyjnej Centrum.A potem zamknęła drzwi gabinetu.-I tyle ją widziałem - powiedział Benet.- Od razu dzwonię do ciebie.-A gdzie jest Paul? - spytał Herbert.-W Białym Domu - odpowiedział Benet.28To nie zapowiadało niczego dobrego.W Waszyngtonie stosowano dość niezwykłe metody zdejmowania ludzi ze stanowisk i mianowania następców.Tak to właśnie wyglądało.-Próbowałeś się z nim skontaktować?-Nie.Rozmowa byłaby rejestrowana.- Benet ściszył głos.- Jeśli Paul zostałzdymisjonowany, poziom jego uprawnień mógł ulec zmianie.Nie chciałbym zostać oskarżony o przekazywanie danych operacyjnych osobie postronnej.Tak rzeczywiście mogło być.Kompletna paranoja.Herbert poprosił o połączenie z panią generał.Usłyszał w słuchawce kobiecy głos.Generał Morgan Carrie przedstawiła się jako nowy dyrektor Centrum Szybkiego Reagowania i powiedziała, że porozmawia z Herbertem i resztą kolegów na spotkaniu kierownictwa.Kiedy zapytał o Paula Hooda, wyjaśniła, że nie ma żadnych informacji na jego temat i będzie się z nim widzieć za czterdzieści pięć minut.Po czym odłożyła słuchawkę.Herbert usiłował zadzwonić do Hooda, ale jego komórka nie odpowiadała.Rozdrażnienie Herberta szybko zmieniło się we wściekłość.Zadzwonił Darrell McCaskey i Herbert powiedział mu, co się dzieje.Liz Gordon poradziła, żeby namierzyć Hooda GPS-em.-Jeśli został zwolniony, to nie wiadomo, do czego może się posunąć-powiedziała.-Paul nie jest człowiekiem, który targnąłby się na swoje życie.- Herbert się skrzywił.-Właśnie na kogoś takiego trzeba najbardziej uważać.Z kamiennym spokojem wyprowadzi cię z każdej opresji, a potem nie wie, co ze sobą zrobić - zaoponowała Liz.- Jak żołnierz wracający z frontu.Robota skończona, przestaje działać siła napędowa, czas się wycofać.Ale nie to mnie najbardziej martwi.-Tylko co? - Herbert był prawie przekonany, że u Liz Gordon nastąpiło typowe przeniesienie i że mówi o swoich własnych odczuciach - jest zdenerwowana, zdezorientowana i sama nie potrafi dać sobie rady.-Może wyładować złość na tym, co postrzega jako przyczynę cierpień-wyjaśniła Liz.-Na prezydencie?-Raczej na Centrum - odparła.- Może pójść do gazet i się poskarżyć albo odwiedzić starego kumpla i zdradzić mu jakieś tajemnice.W ten sposób wpakuje się w poważne kłopoty.29-Nie, Paul jest na to zbyt opanowany - nie zgodził się Herbert.-Tak sądzisz.- Zabrzmiało to jak stwierdzenie, a nie pytanie.- Pamiętasz, jak go poruszyło przypadkowe spotkanie dawnej dziewczyny?-Liz, to była miłość jego życia.-A czym dla niego jest Centrum? To ono jest jego życiem.Miała rację, ale Herbert uważał, że jej obawy to zwykła psychologiczna gadanina.Nie będzie pilnował Paula Hooda ani przydzielał mu ogona.Po spotkaniu kierownictwa powinni jednak wrócić do tej sprawy.Cała nadzieja w tym, że generałCarrie będzie miała jakieś informacje o swoim poprzedniku albo że Hood do tej pory sam się z nimi skontaktuje.Musi wiedzieć, że będą się o niego martwić.Zadzwonił jak zwykle nieulegający emocjom Matt Stoli, by spytać, czy pogłoski o nowym dyrektorze są prawdziwe oraz w jaki sposób, zdaniem Herberta, wpłynie to na pracowników i operacje.Herbert odparł, że nie wie, ale poczuł perwersyjną ulgę, że ktoś martwi się o całe Centrum, a nie tylko o ludzi.Dzięki temu przypomniałsobie, że czy mu się to podoba, czy nie, ma do wykonania robotę polegającą na służbie dla narodu.Była już za dwie dziesiąta.Czas zrobić jakieś rozpoznanie.Oczywiście zakładając, że nadal ma tę pracę.ROZDZIAŁ 8Waszyngton Poniedziałek, 10.40pierwszy rzut oka sala konferencyjna zrobiła na generał Carrie wra-w żenie pomieszczenia surowego i mato przytulnego.Drewniana wykładzina była ciemna, światło wiszących jarzeniówek zimne, a prostokątny stół zajmujący prawie cały pokój ciężki i pusty.Tank zawdzięczał swoją nazwę zainstalowanym w ścianach zabezpieczeniom przeciwko jakiejkolwiek emisji fal elektromagnetycznych z zewnątrz pomieszczenia.Ściany pokoju stanowiły zaporę dla transmisji radiowych, dlatego podsłuch przy użyciu elektronicznych pluskiew i zewnętrznych anten generował tylko szum i zakłócenia.Chronione były także linie telefoniczne i sieć komputerowa.Urządzenia z tego pomieszczenia jako jedyne w całym Centrum przetrwały impuls elektromagnetyczny.Dzięki temu służyło ono jako tymczasowy punkt dowodzenia w czasie odbudowy.30Generał Carrie wybrała to pomieszczenie, ponieważ było bezosobowe.W gabinecie dyrektora było dość miejsca, ale na biurku stały fotografie dzieci Paula Hooda, a na ścianach wisiały zdjęcia przedstawiające byłego dyrektora w towarzystwie różnych osobistości.To mogło ich rozpraszać.Poleciła Benetowi spakować rzeczy i odesłać je Hoodowi.To zawsze ludzie nadają wyraz pomieszczeniom, pomyślała.Jeśli zgodnie z opiniami w ich teczkach personalnych są błyskotliwi i pomysłowi, prostota tego miejsca nie ma żadnego znaczenia.W sali konferencyjnej o najwyższym współczynniku bezpieczeństwa stały komputery, ale nie będzie potrzebowała żadnego z nich.Weszła dokładnie o wyznaczonej godzinie i kiwnęła głową zebranym o nieznanych jej, powściągliwych twarzach.Wielokrotnie już przewodniczyła zebraniom i prowadziła liczne odprawy.Uczestniczący w nich politycy czy oficerowie czuli się często skrępowani bądź rozbawieni tym, że prowadzi je kobieta, i traktowali poruszane sprawy jako mniej ważne, niż gdyby przedstawiał je mężczyzna.Zwłaszcza biały mężczyzna.Carrie była pewna, że czarnoskórzy i latynoscy oficerowie spotykali się z podobną rezerwą jak ta, której ona zawsze doświadczała.Teraz jednak w twarzach pięciu mężczyzn i jednej kobiety siedzących przy podłużnym stole dostrzegła jedynie niepokój.Częściowo była to zapewne obawa o własną przyszłość, a częściowo o los Hooda.Generał Carrie rozpoznała szefów najważniejszych sekcji, widzianych wcześniej na fotografiach.Po lewej siedział Matt Stoli, dyrektor techniczny Centrum.Obok niego zajął miejsce prawnik Lowell CofFey, a za nim Darrell McCaskey [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Pokrewne