Pokrewne

Start
Antologia SF Stalo sie jutro Sindbad na RQM 57
Antologia SF Stalo sie jutro Metoda doktora Quina
Antologia SF Stalo sie jutro Zagladajacy przez szpary
Antologia SF Stalo sie jutro Odruch warunkowy
Antologia SF Stalo sie jutro Spotkanie z wiecznoscia
Antologia SF Stalo sie jutro Czarne zurawie
Czarujace obiekty latajace Antologia SF
Antologia SF PNF 001 Ja gore
DROGI KRZYZOWE ANTOLOGIA TEKS TOM 2
antologia rok 2012 rw2010 demo

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Bez przerwy przeżywamy święte dni Pięćdziesiątnicy Paschal-nej przez uczestnictwo w Duchu Świętym (por.Contra Celsum VIII 22).jNie ma wiec przerwy w naszej modlitwie, bo przecież' żyjemy we wspólnocie, która bezustannie się modli.Módlmy^ się o czystość serca, tzn., aby serce nasze nie było zaprzątnięte sprawami ziemskimi.Módlmy się za przyszłych męczen^ ników, aby zachowali pokorę i nie tracili męstwa.Prośmy, o pokój zewnętrzny i wewnętrzny.Módlmy się o dar miłości1 Bożej (por.In Gen.hom.II, 6; XV 7; In Ex.hom.XIII 3; In Ezech.hom.XII 5, etc.).i]U Orygenesa dokonuje się w mentalności wiernych przejście z mistyki męczeństwa do mistyki ascezy typu pustelniczego, którą zaczynają określać jako nową formą męczeństwa (stąd późniejsze ujęcie profesji zakonnej, jako nowego chrztu i zwyczaj zmiany imienia w nowicjatach).Etapy ducha modlitwy w ujęciu Orygenesa są następujące: najpierw prośba0 dobra duchowe („deesis”), potem czyste obcowanie z Bogiem („proseuche”), dalej zachwycanie się chwałą Bożą („doksolo-gia”).Jest to już dar wizji uszczęśliwiającej, ale wizji w miłości, uwieńczonej orędownictwem za braci („enteuksis”) (De Or.14, 2).Ponad tym wszystkim jednak stoi krzyż Chrystusa, który otwiera drogę do zmartwychwstania.*Takie były pierwsze przejawy i pierwsze próby teorii modlitwy w chrześcijaństwie.Trudno osiągnąć pełną wierność w streszczeniu elementów obszernej analizy, która i tak zajęła się tylko z lotu ptaka trzema pierwszymi wiekami.Można jednak w skrócie powiedzieć, że w okresie Ojców apostolskich1 w następnych pokoleniach aż do Orygenesa, źródłem, fundamentem i celem wszelkich opracowań i większości przejawów modlitwy jest osoba Jezusa Chrystusa.Jezus Chrystus zapewnia i stanowi jedność całego ludu Bożego, wszystkich ludzi powołanych do Królestwa.Cała wiara i modlitwa na niej oparta obracają się dokoła przyjścia Chrystusa i dokoła jedności Syna Bożego z Ojcem.Jego modlitwa, która jest dziełem Ducha i nasza modlitwa, która tak samo jest dziełem Ducha Bożego, łączą nas w jednym Misterium.A Misterium to, które polega na spotkaniu Boga i człowieka szukających się wzajemnie, przedstawia dwa aspekty, nieraz równocześnie, mianowicie przeżycia osobistego i doświadczenia wspólnotowego.Dwa teksty Orygenesa mogą posłużyć na zakończenie do uwydatnienia tych dwóch aspektów.Pierwszy zaczerpniemy z homilii II o Pieśni nad pieśniami (In Cantic.II 8): „Piękna i chwalebna jest rana, jaką zadaje miłośćl Jeden człowiek ulega pociskom cielesnej miłości, drugi jest zraniony żądzami ziemskimi, ale ty ofiaruj bezbronne swe członki i całą twoją istotę wybornemu grotowi, wspaniałej strzale, bo łucznikiem tutaj jest Bóg.Słuchaj Pisma św., które mówi o tej samej strzale, a raczej wpadaj w zachwyt, słuchając tego, co mówi sama strzała: ustanowił mnie strzałą wybraną, schował mnie w swoim kołczanie, i powiedział do mnie: wielką to łaską dla ciebie, być nazwanym moim dzieckiem (por.Iz.49, 2 — łac.).Zrozum, co mówi strzała i jak ją wybrał Pan.A jak szczęśliwym losem jest doznać rany z tej strzały! Tą strzałą zostali poranieni ci.którzy z sobą dyskutowali, mówiąc-.Czyż nie zagorzało serce nasze w drodze, kiedy nam wyjaśniał Pisma?” (Lk 24, 32).Drugi tekst, zacytowany przez Pamfila w jego Apologii Orygenesa (PG 17, 588), mówi o wspólnym powołaniu wszystkich wiernych do utożsamiania się z Chrystusem:.Podobnie jak istnieje tylko jeden Duch Święty, ale tyle jest świętych dusz, ilu chrześcijan, w których Duch Święty zamieszkuje, podobnie trzeba mówić o Chrystusie, bo z jednego Chrystusa wywodzi się wielu Chrystusów, mianowicie ci wszyscy, o których Pismo św.mówi: Nie dotykajcie moich Chrystusów, a proroków moich nie prowokujcie (PG 104, 15 — LXX).Podobnie też od jednego Boga, wielu przyjmuje nazwę bogów, mianowicie ci wszyscy, w których Bóg przebywa.Jednakże dla nas istnieje tylko jeden Bóg prawdziwy, od którego wszystko pochodzi; jeden Bóg prawdziwy, który jak gdyby udzielał boskości, i jeden jest Chrystus, który ustanawia Chrystusów i jeden Duch Święty, który, włączony w dusze, czyni je świętymi.A podobnie jak Chrystus ustanawia innych Chrystusów, tak też z tej przyczyny, że jest On właściwie jedynym Synem Boga, ustanawia On synami Bożymi tych wszystkich, którzy od Niego otrzymują ducha synów przybranych” [ Pobierz całość w formacie PDF ]