Pokrewne

Start
dieta 52 dr mosleya muza demo i
antologia rok 2012 rw2010 demo
Cel ebook
Bear Greg Gwiezdne Wojny 026 Planeta zycia
Cukiereczek, czyli rok z zycia Diablo Cody
Dotyk zycia Aleksandra Szoc
Drobiazgi zycia Czechow Antoni
COOK ROBIN Oznaki Zycia
Amy Hatvany Przy mnie bedziesz bezpieczna i
[heft] Perry Rhodan 1831 Requiem fuer den Smiler

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Po dziesięciu minutach moich wyjaśnień Andy przerwał mi niecierpliwie: „Posłuchaj, znam już twój model.Powiedz mi tylko, co on oznacza dla Intela”.Powiedziałem wówczas: „Andy, nadal nie mogę.Muszę opisać ci, jak ten proces zadziałał w zupełnie odmiennej branży, tak byś mógł wyobrazić sobie, na czym polega”.Opowiedziałem historię przemysłu hut stali, w którym Nucor i inne minihuty zaburzyły spokojny świat zintegrowanych gigantów hutniczych.Minihuty zaczęły atakować najniższy segment rynku, czyli pręty zbrojeniowe, by następnie, krok po kroku, zmierzać w stronę segmentu wysokiego, czyli blach, przy okazji doprowadzając do bankructwa praktycznie wszystkie tradycyjne huty stali.Przetrwała tylko jedna.Kiedy skończyłem opowiadać historię o minihutach, Andy stwierdził: „Rozumiem.Dla Intela oznacza to, że.”, a następnie przeszedł do opisania tego, co miało stać się nową strategią firmy, przewidującą sięgnięcie po najniższy segment rynku i wprowadzenie taniego procesora Celeron.Od tamtej pory chyba z milion razy myślałem o naszej ówczesnej rozmowie.Gdybym starał się powiedzieć Andy’emu Grove, co powinien sądzić na temat branży mikroprocesorów, najprawdopodobniej zbiłby wszystkie moje argumenty.Jeżeli chodzi o swoją branżę, zdążył już zapomnieć więcej, niż ja kiedykolwiek zdołam się dowiedzieć na jej temat.Zamiast jednak mówić mu, co ma myśleć, nauczyłem go, jak ma myśleć.Następnie on mógł samodzielnie podjąć śmiałą decyzję w sprawie tego, co należy zrobić.Ja nie mam zdania – teoria ma zdanieTamto spotkanie z Andym zmieniło mój sposób odpowiadania na pytania.Kiedy teraz jestem o coś pytany, rzadko udzielam bezpośredniej odpowiedzi.Zamiast tego w myślach analizuję zadane pytanie pod kątem jakiejś teorii, tak abym wiedział, jaki przewiduje ona rezultat określonego sposobu postępowania – w przeciwieństwie do innych.Następnie wyjaśniam pytającemu, w jaki sposób można zastosować daną teorię w odniesieniu do jego pytania.Aby mieć pewność, że ją zrozumie, opisuję mu, jak modelowy proces zadziałał w określonej branży lub w sytuacji odmiennej od tej, w której się obecnie znajduje, tak by mógł łatwiej wyobrazić sobie, na czym on polega.Zwykle uzyskuję reakcję w rodzaju: „W porządku, już rozumiem”.Pytający odpowiada sobie potem na pytanie ze zrozumieniem większym niż to, które mnie kiedykolwiek uda się zdobyć.Dobra teoria nie zmienia zdania – nie obowiązuje też wybiórczo wyłącznie w odniesieniu do niektórych firm lub osób, tylko ogólnie odpowiada na pytanie o związki przyczynowo-skutkowe między określonymi aspektami.Dla przykładu, mniej więcej rok po moim spotkaniu z Andym Grove zadzwonił do mnie William Cohen, który był wówczas sekretarzem obrony w administracji Clintona.Powiedział mi, że przeczytał „Innovator’s Dilemma”.„Czy mógłby pan przyjechać do Waszyngtonu i porozmawiać o swoich badaniach ze mną i moim personelem?” – zapytał.Była to dla mnie doprawdy niepowtarzalna okazja.Gdy sekretarz Cohen wspomniał o „swoim personelu”, nie wiedzieć dlaczego wyobraziłem sobie podporuczników i praktykantów z college’ów.Kiedy jednak wszedłem do sali konferencyjnej, w pierwszym rzędzie zobaczyłem członków Połączonego Kolegium Szefów Sztabów, za nimi sekretarzy ds.armii, marynarki i sił powietrznych, a następnie grono ich zastępców i asystentów.Byłem oszołomiony.Cohen stwierdził, że tego dnia po raz pierwszy zebrał wszystkich swoich bezpośrednich podwładnych w jednym pomieszczeniu.Sekretarz Cohen poprosił mnie, bym przedstawił swoje badania.Posługując się tymi samymi slajdami PowerPointa, które pokazałem Andy’emu Grove, zacząłem wyjaśniać teorię przełomu.Zaraz po tym, gdy objaśniłem, w jaki sposób minihuty, zaczynając od produkcji prętów zbrojeniowych, podkopały fundamenty tradycyjnego przemysłu stalowego, przerwał mi generał Hugh Shelton, wówczas przewodniczący Połączonego Kolegium Szefów Sztabów.„Nie ma pan pojęcia, dlaczego jesteśmy tym zainteresowani, prawda?” – zapytał.Następnie wskazał grafikę dotyczącą minihut.„Widzi pan te blachy w górnym segmencie rynku?” – zadał kolejne pytanie.„To byli Sowieci, którzy nie są już naszym wrogiem” [ Pobierz całość w formacie PDF ]